نقوش دیگر شامل گلدوزی‌هایی روی زیپ یقه‌ی مخملی و چاپی شبیه فرش با رنگ‌های صورتی و آبی در شکل ژاکت مورد علاقه، همراه با «شلوار چرمی» بود. طراح به جای اینکه هر بار انقلاب کند، ترجیح می دهد خویشتن داری کند، به میراث خود پایبند باشد و واژگان خود را در زمینه های مختلف بیاورد.
دهه 90 این روزها دوباره به قوت خود بازگشته است، که فرصت کافی را برای ایزابل مارانت فراهم می کند تا به برخی از امضاهای مورد علاقه خود بپردازد. برای قبل از پاییز، او کمی شیطنت آمیز به آنها داد، اما این ترکیبی است که او را به نماد پاریسی تبدیل می کند: محموله های جین شسته شده با توری یک بازی معمولی مارانی است.
برش های مردانه و بزرگ – مانند کت و شلوار دو سینه خاکستری، تی شرت جادار مشکی، جین های کوتاه و کت های بزرگ – با لمس های زنانه مانند پاپوش های سفید یا ران های بلند در چرم کشدار منحنی متعادل می شدند. او به عنوان نقطه مقابل، زنانگی را با الهام از لباس زیر زنانه مانند کرست مخملی قرمز رنگارنگ، یک لباس نیم تنه کتانی کشدار فوشیا که به نظر می رسد می تواند در هر فصلی کار کند، یا لباس هایی مانند ساتن ابریشم مشکی با درج های برودری آنگلاز و یک لباس زیر زنانه تقویت کرد. باز کردن پشت
طراح در حین بازدید از نمایشگاه گفت: “این یک زنانگی است که کمی پسرانه و نسبتا مینیمال و محتاطانه حسی است.” مارانت به همراه ستوان اولش، کیم بککر، گفت که او تلاش کرده است تا سیلوئت‌ها را ساده و دقیق نگه دارد و بر مواد و رنگ‌های تصفیه شده تمرکز کند، «بنابراین می‌توانید یک لباس، یا شلوار و یک ژاکت را بپوشید و کارتان تمام است».
مارانت گفت: لذت خرید یک لباس جدید باید منطقی باشد. قرار است این چیزها برای مدت طولانی در کمد بمانند، بنابراین باید درست انجام شوند.»