سونیا کاراسکو برای کلکسیون پاییزی خود بر ذات هنر نساجی خود تمرکز کرد. او توضیح داد: «ما می‌خواستیم آن بخش درونی را فاش کنیم، نشان دهیم که قطعه از کجا شروع شد، تا روند را فاش کنیم. او با یک بلیزر ترد، با طرحی که به سمت شکل دستکاری شده تر حرکت می کرد، باز شد و از طریق برش و دوخت تغییر کرد. نتیجه یک سری قطعات بود که ناتمام به نظر می رسید، با درزهای قابل مشاهده و بافندگی معکوس. برای کاراسکو، این راهی برای قرار دادن با کیفیت جلو و مرکز بود. شما کار پشت آن را می بینید. پالایش و جزئیات؛ و این نیز راهی برای مراقبت از مشتریان ما است.
36 ظاهری که مجموعه او را تشکیل می‌داد از پارچه‌های مرده و بازیافتی ساخته شده بود. کاراسکو خیاطی و لباس بافتنی را ادغام می‌کرد و اغلب قطعات تحسین‌برانگیزی ایجاد می‌کرد که قسمت‌های مختلف بدن را نشان می‌داد. او گفت: «ما می‌خواستیم حس خامی به قطعات بدهیم – آستر آویزان در اینجا یا برش عجولانه در آنجا. ما می‌خواستیم لباس‌ها برای خود صحبت کنند و برای نسل جدیدی که مد و تمایلات جنسی را بدون دغدغه درک می‌کنند جذاب باشد.»