مراحل این آیین یکی دیگر را دنبال می کند: از رقص تا ضیافت و سپس با گلینا. در این مراسم پایانی، چهره زن جوان قبل از قدم زدن در روستا با پلک های بسته به خانه شوهرش نقاشی می شود. برای Nevse Sirak ازدواج به این شکل باعث افتخار است: “حرف ندارم، خیلی خوشحالم.”
صدا به سختی قابل تحمل است، وقتی طبل های رژه ناگهان با آنها رقابت می کنند.
ریخان و نوسه در محاصره دوازده نفر ظاهر می شوند.
با این حال، گلینا همیشه نمی توانست تمرین شود. به عنوان مثال، در دوران اشغال شوروی، حتی ممنوع بود و تنها چند خانواده می توانستند این مراسم را به صورت مخفیانه انجام دهند.
امروزه علاقه دوباره به این سنت صد ساله وجود دارد و بسیاری از جوانان جامعه پوماک برای ازدواج به روش سنتی به ریبنوو بازمی‌گردند و این نشان می‌دهد که انتقال این میراث فرهنگی و مذهبی بازتابی قوی در بین مردم دارد. نسل جوان جامعه
روبان هایی که با لوا (واحد پول بلغارستان) و یورو سنجاق شده اند روی نیم تنه آنها ضربدر زده شده است. این پومک‌های جوان (مردمی مسلمان واقع در کوه‌های جنوبی کشور) به مدت دو روز در مرکز توجه روستاییان قرار دارند: زمان عروسی خود که آرزوی سنتی آن را داشتند.