الهامات اجدادی و ارگانیک آنها در رژه ای از لباس های روان به اوج رسید: نامتقارن و بیرون از شانه، و جفت شده با جواهرات سرامیکی درشت توسط هنرمند چند رشته ای رناتا مورالس، برجسته بود. خواهران همچنین با باکو، برندی که به‌خاطر هواراش‌های باحال‌شان شناخته می‌شود، برای صندل‌های پشمی خزدار که یکی دیگر از موارد برجسته بود، همکاری کردند. و با نوازندگان کارلو فیلیو و آنا پائولا سانتانا قطعه‌ای با الهام از شعر «حیوان دو اینویرنو» اثر خوزه واتانابه خلق کردند. صدای طبیعت نمی‌تواند مکمل بهتری برای چنین ارائه‌ای باشد. جولیا و رناتا همچنان جاودانه است.
منبع
جولیا و رناتا فرانکو بر اساس مفاهیم خلق می کنند. فصل گذشته مجموعه آنها درباره احساسات و خانواده بود. برای بهار، طراحان به دنبال ساختن و باز کردن پازل ها در اطراف یک کلمه بودند: semilla (دانه در اسپانیایی). از نظر آنها، نیملا “نماد و مظهر هر چیزی است که آفریده شده است.” در تضاد با مزرعه آگاو که به عنوان محل برگزاری عمل می‌کرد، نگاه‌ها به رنگ‌های خنثی، شبح‌های ظریفی را در اشکال هندسی به نمایش گذاشت. خواهران دوست دارند با مربع ها و مستطیل ها بازی کنند، و حالا که آنها در حال کاوش در آغاز چیزها و مفهوم سازی آن از طریق زبان بصری خودشان بودند، منطقی بود.
فرانکوها همیشه هنگام ساخت یک مجموعه، مشتری خود را در نظر دارند. آنها می‌دانند که زنشان مشتاق سنت است، اما همچنین به طرح‌هایی که احساس راحتی می‌کنند – مشهود در تاپ‌های ساده و شلوارهای کج‌به‌رنگ در رنگ‌های تک رنگ که راه خود را به سمت پایین‌تر می‌آمدند. ساختارشکنی نقش بزرگی در زیبایی شناسی آنها ایفا می کند – یک پیراهن برش خورده به رنگ نارنجی نمونه کاملی از تمایل آنها به هندسه بود. یک کت ترنچ به عنوان یک لباس کوتاه دوباره تصور شد. رنگ‌های الهام‌گرفته از طبیعت، مانند قهوه‌ای که یادآور دانه‌های چیا و کاکائو است، و سبزهای پررنگ آگاو ادامه یافت. روسری ها و عمامه ها توسط هنرمند نساجی Jimena Rangel بر روی ماشین بافندگی ساوری بافته شد.