کفشهایتان (یا نشانههایتان) را آماده کنید: مسابقه ماراتن شهر نیویورک TCS صبح یکشنبه آغاز میشود—به طور کامل با بیش از 50000 دونده از سراسر جهان در سال جاری، پس از 30000 یا بیشتر دویدن در سال گذشته (بیشتر) آمریکایی، به دلیل محدودیت های مرزی مرتبط با کووید). مسابقه افسانه ای پنج محله، طبق معمول، از طرف دیگر پل Verrazano-Narrows در استاتن آیلند آغاز می شود و سپس از بروکلین، کوئینز، برانکس و منهتن عبور می کند و 26.2 مایل بعد در پارک مرکزی به پایان می رسد.
اوبیری در شام دیشب On Running در MoMA PS1، بخشی از برنامه جاه طلبانه و بسیار جالب Point2 در موزه این آخر هفته، به ما گفت: “این اولین ماراتن من است، اما من برای مسابقه پس از آماده شدن بسیار هیجان زده هستم.” (Obiri توسط باشگاه دو و میدانی مستقر در بولدر، کلرادو، حمایت مالی می شود و با آن تمرین کرده است.) “این یک رشته قوی است – اما من نیز قوی هستم.”
چه انتظاری داشته باشیم؟ پیروزیهای معمول، رنجها، اتفاقات خود به خودی خیابانی، اختلالات ترافیکی، جشنها، رقابتها، مهمانیها، و جشنها، البته در میان هوای غیرمعمول گرم (دهههای 60 و 70) – پس بیرون بروید و شریک زندگیتان، خواهرتان، پسر عمویتان را تشویق کنید. دوست پسر جدید، دوست شما از حساب های قابل پرداخت. یه علامت لعنتی بزار
امسال چه خبر است؟ تسهیلات گسترده برای حمایت از مادران شیرده. جایزه پولی، برای اولین بار، برای دوندگان غیر باینری.
با این حال، وقتی از اوبیری در مورد استراتژی او برای مسابقه می پرسم، او به سادگی می خندد. می دانید، در یک مسابقه نمی توانید بگویید “من این کار را به این طرف یا آن طرف انجام خواهم داد.” هر کس نژاد خود را دارد. اما نیویورک مسیر سختی است—من فقط میخواهم هوشمندانه بدوم و خوب بدوم. میخواهم ببینم که در آن 5K اول چقدر سریع احساس میکنم و بعد از آن، شاید حدود 12K، ببینیم چه احساسی دارم.”