از زمان حضور چشمگیر او در راجر وادیم رذیلت و فضیلت در سال 1962، کاترین دونو – که به موزه نمادین ژاک دمی تبدیل شد – هرگز از جذابیت دنیای سینما، مد و عکاسی دست برنداشت. بلوند بودن، زیبایی سرد و هاله اسرارآمیزش او را به یک هنرپیشه فرانسوی تبدیل کرده است. شاید را پاریسین اساسی ووگ نگاهی به برخی از بهترین نقش های او می اندازد.