ویران کنید تا دوباره بسازید. ما باید برای هر چیزی که به آن اعتقاد داریم بجنگیم. اسکات در یک تماس ویدیویی از لس آنجلس گفت: «این احساسات هنوز اعتبار دارند، زیرا ما در سراسر جهان بر سر چیزهایی می‌جنگیم، از انتخاباتمان در اینجا گرفته تا درگیری‌ها در اوکراین تا جنایاتی که در ایران اتفاق می‌افتد». “چیزهای بسیار متفاوتی وجود دارد که نیاز به توجه و انرژی دارند و گاهی اوقات، شما باید برای آنچه درست است بجنگید.”
جنبش پانک در بیان خود آنقدر تصویری بود که علائم تجاری آن اغلب نیازی به برخورد کنایه آمیز موسچینو نداشت. وقتی صحبت به قطعاتی شد که با سرکشی از عناصر کمد لباس‌های موسسات – خیاطی‌های سنتی مردانه، لباس‌های نظامی، کت و شلوار پوشیده شده بودند – اسکات به سادگی این نگرش (و میخ‌ها) را تقویت کرد. به طور مشابه، او کت و شلوارهای رسمی ساختارشکن شده را که حداقل از منظر پانک دست نخورده با سنجاق های ایمنی کنار هم نگه داشته اند، باقی گذاشت.
اسکات که در سال 1975 در کانزاس سیتی متولد شد، به طور موجه هرگز یک پانک نبود. اما با نشستن در تماس ویدیویی ما با پوشیدن تی شرت موش توانا و صحبت در مورد شورش رنگی که زندگی او را مشخص کرده است، به راحتی می توان پیوند بین زیبایی شناسی خود و شورشیانی را که راه را هموار کردند، مشاهده کرد.
می‌توانید این مجموعه موسکینو را به‌عنوان همتای تاریخی طرح پیشنهادی زنان با موضوع تورم که جرمی اسکات دو ماه پیش در میلان اجرا کرد، ببینید: پانک، خرده‌فرهنگی که احساسات جوانان محور از ناامیدی و شورش ضد نظام را در حالی که اقتصاد رو به زوال بود، بیرونی کرد. تخلیه در دهه 1970 اما در اینجا، بر خلاف نمایش زنانه‌اش، اسکات تراژیکمدی خود را با رویکردی عمیق‌تر به موضوع خود عوض کرده بود. او به‌جای اینکه پانک را بر سر خود بچرخاند، احساسات اصلی آن را برای یک دوره جدید بازسازی کرد.