کارولین ساقدوشهایش را در برخی از محبوبترین طرحهای برند خود میپوشاند. او میگوید: «آنها مجموعهای از لباسهای پرفروش ما را پوشیدند – من رنگهای رز غبارآلود، شامپاین و خاکستری نقرهای را برای پوشیدن هر دوست انتخاب کردم.” او می گوید.
عروس مراسم خود را “کاملاً کامل” توصیف می کند. هنگامی که پدرش در سال 2013 درگذشت، او از مادر و برادرش خواست که به جای آن او را در راهرو پیاده کنند – بدون اینکه متوجه شود که هر سه نمی توانند مناسب باشند. او میگوید: «این کار قبل از مراسم، آرامش فوقالعادهای ایجاد کرد و فقط فشار را از بین برد و به ما اجازه داد با آن سرگرم شویم. پسر عموی او، لوک – که اولین عضوی از خانواده او بود که ویل را ملاقات کرد – مراسم را بر عهده داشت.
پس از عهدشان، آهنگ “J’Attendrai” رینا کتی در حالی که آنها در راهرو راه می رفتند شروع به نواختن کرد. موسیقی از دوران گذشته تا پایان شب ادامه داشت، ابتدا مهمانان برای پذیرایی به تراس مهاجرت کردند. کارولین به یاد میآورد: «این ترکیبی از جاز دهه 1930 مانند «شیخ عربی» و «جه سوئیس سئول سی سویر» بود. پس از رسیدن به جما، رستورانی که پذیرایی در آن برگزار شد، کاناپه هایی از پیتزاهای مکزیکی، پنیر کبابی و کیک های خرچنگ سرو شد، در حالی که یک غلتک سیگار در محل، جمعیت کنجکاو را به خود جلب کرد. مهمانان سپس روی میزهای بلند و سفید شمعی که با گلهای سفید تزئین شده بود برای شام نشستند و در آنجا غذا خوردند. cacio e pepe– همان ظرفی که کارولین و ویل در شب نامزدی سفارش دادند.
به عنوان یک نانوای مشتاق، دسر برای کارولین بسیار مهم بود. او میگوید: «من متوجه شدم که تعداد کمی از کیکهای عروسی واقعاً خوشمزه هستند و من مصمم بودم فقط کیکهایی را سرو کنم که مهمانهای ما به یاد داشته باشند. او با شارلوت نوویل کار کرد تا دو کیک جداگانه از رویاهای خود درست کند. اولی یک کیک بادام بود که با خمیر شکر سفید، نیلوفرهای کال، ranunculus و برگهای اکالیپتوس سبز مریم گلی پوشانده شده بود، در حالی که کیک دوم یک کیک لیمویی بود که با یک پارچه چاپ شده سفید و رژگونه که خود کارولین طراحی کرده بود، پوشیده شده بود. سومین کیک شکلاتی بود که توسط لا تولیپ در کوه کیسکو درست شد.
این زوج همچنین طعمهای بستنی سفارشی ساخته شده توسط Katayushka Melo of Culture Cream در هادسون را سرو کردند که در طی یک سفر خودجوش به شمال ایالت با او برخورد کردند. کارولین میگوید: «او برای ریشههای جنوب غربی ویل و حلوای رز و کنجد سیاه را برای ریشههای مدیترانهای من خلق کرد و سرو کرد.
اولین رقص آنها با آهنگ “O What a Thrill” توسط ماوریکس بود. عروس در مورد انتخاب خود می گوید: “این روح انگیز است، وسترن، و عنوان همه چیز را می گوید زیرا با هم بودن بزرگترین هیجانی است که تا به حال داشته ایم.” فکر میکنم به همین دلیل همدیگر را انتخاب کردیم: هر دوی ما از شریک زندگی هیجان میخواستیم. دوستان و خانواده آنها به زودی به آنها پیوستند – و آن را ترک نکردند – در حال رقصیدن با یک لیست پخش که توسط خود کارولین و ویل تنظیم شده بود. کارولین به یاد می آورد: «من فقط به موسیقی فکر می کنم. “این یکی از چیزهایی است که مهمانان بیش از همه درباره آن اظهار نظر کردند، اینکه چگونه موسیقی متنی را که ما پخش کردیم دوست داشتند.”
ماهها بعد، کارولین میگوید که چیزی را در مورد عروسی تغییر نخواهد داد. او میگوید: «این کاملاً نمایانگر ما بود. “خنده دار، بازیگوش، احساساتی – و هیچ چیز را خیلی جدی نگرفته است.”