شاید یکی از بهترین نمونه ها از زن برتر مد بالا و پایین: استایلیست کارلین سرف د دودزیله. استایلیست مشهور فرانسوی مدل میکالا برکو را روی جلد شماره نوامبر 1988 قرار داد. ووگ، با یک ژاکت مشکی برش خورده کریستین لاکروا و یک جفت جین گس شسته شده با سنگ. جین، به قول Cerf de Dudzeele، بوم مناسبی برای متغیرهای پر زرق و برق مانند یک کیف عالی یا تکه ای از جواهرات درخشان است. سرف د دودزیله در یک مودا اپراندی خارق‌العاده در مجموعه‌ای با عنوان اولین‌های مد، آن لحظه استایل را به یاد می‌آورد و در مورد شلوار جین طوری صحبت می‌کند که گویی نیروی حیاتی کمد لباس هستند و فریاد می‌زند: «این روشی است که مردم این لباس را می‌پوشند… la vie! ”
Cerf de Dudzeele به نکته فوق العاده ای اشاره می کند. شلوار جین همان چیزی است که بسیاری از افراد برای گذراندن زندگی روزمره خود می پوشند – برای افراد مشهور و غیره. بنابراین، وقتی کسی آنها را روی فرش قرمز می‌پوشد، واقعاً سطحی از موفقیت بی‌آزار را به فضایی دقیق می‌آورد که در آن ظاهری سفارشی و بیش از حد شیک انتظار می‌رود. این برعکس پوشیدن یک کیف واقعا عالی و گران قیمت با ظاهری روزمره است، مانند مری کیت اولسن و کیف هرمس کلی او. هولمز مانند اولسن – که چیزی برای اثبات ندارد و کیف بسیار گران قیمت اما شکسته اش را برای گرفتن یک استارباکس می پوشد – نشان داد که فرش قرمز فقط یک لحظه پیش پا افتاده دیگر در زندگی اوست. در مورد راسل، او ثابت کرد که از نهایت اعتماد به نفس برخوردار است – چیزی که در هالیوود باید داشته باشد. یک لباس فرش قرمز عالی قدرتمند است، اما یک جین جین؟ این پانسمان قدرت است.
