هنرمند در حال ظهور دالاس که زندگی سیاه‌پوستان و شادی سیاه‌پوست را در جنوب به تصویر می‌کشد

سال گذشته Tezeno شادی، شفقت، سخاوت (2022)، که سه زن سیاه‌پوست را در میان انبوه گل‌های بهاری به تصویر می‌کشد، توسط موزه هنر دالاس از نمایشگاه خریداری شد و این اولین اثر او است که متعلق به یک موزه است. آنا کاترین برادبک، متصدی ارشد هنر معاصر خانواده هافمن در موزه هنر دالاس، مشتاقانه گفت: «Evita تسلط شگفت انگیزی در هماهنگی و زیبایی دارد. کار او از نظر بصری بسیار چشمگیر است، با توجه به بافت و جزئیات در استفاده او از کاغذهای دستکاری شده و کلاژ شده. با روحی زیبا و سخاوتمندانه می لرزد.»

این تفاوت فاحشی با زمانی است که Tezeno برای اولین بار به اینجا آمد. او می‌گوید: «می‌توانم بگویم که در دهه 80 کار نکرد. در دهه 1990، او باید با گروهی از هنرمندان سیاه‌پوست عمدتا مرد راهی جاده می‌شد تا قطعات خود را به گالری‌هایی تا شهر نیویورک عرضه کنند. او لبخند گسترده‌ای می‌زند: «قبل از اینترنت، آثار هنری را در پشت ون قرار می‌دادیم و به تمام این گالری‌های مختلف می‌رفتیم. مثل نمایش و گفتن بود.» او می‌گوید امروز، «صحنه هنر دالاس واقعاً در حال شکل‌گیری است – تقریباً هر شب چیزی در هنر در جریان است».

کلی کورنل، مدیر نمایشگاه هنر دالاس، دیدن قطعات Tezeno در اوایل سال گذشته را “چنین کشفی” خواند. کار اویتا صدای اصیل دالاس را به نمایشگاه می آورد. به نظر می رسد یک دفترچه خاطرات از زندگی او باشد که لحظات خاص و روزانه را در هنگام جشن گرفتن یک آمریکای سیاه جاودانه می کند. این بخشی از یک سنت جنوبی است که برای چیزهای ساده در زندگی ارزش قائل است.»

وقتی صحبت از ارواح شد، سبک Tezeno به روشی نسبتاً غیرمتعارف به وجود آمد. او می گوید که در سال 1998 فرشته ای که کتابی از طرح ها را به همراه داشت در خواب به او ظاهر شد و از او خواست که سبک امپرسیونیستی خود را تغییر دهد. او این کار را انجام داد و سال بعد او برنده سفارش طراحی پوستر برای جشنواره جاز و میراث نیواورلئان و جشنواره موسیقی اسنس شد. او شروع به نشان دادن کارهای بیشتری کرد، اما صحنه دالاس او را دور از دسترس نگه داشت: «آنها گفتند که کار من بیش از حد طراحی شده است، به اندازه کافی هیجان انگیز نیست. بنابراین به جای دیگری رفتم.» او در گالری های جورجیا، مریلند، نیویورک و اوهایو فرود آمد.