Globetrotting یکی از بزرگترین الهامات طراح Carlota Barrera است. از بازدیدهای او از کوبا، مجموعهای پر از ارجاعات به کشور کارائیب، «Asere, qué bolá» بود. پارچه ها طبیعی بودند: پنبه، کتان یا لیوسل با ابریشم یا پنبه در سبک های تازه و سبک ترکیب شده بودند. در مورد طرح رنگ، بارارا رنگهای آبی، زرد و سبز و همچنین سفید و قهوهای را انتخاب کرد که همگی در فرهنگ کوبا وجود دارند. پیراهن های او پژواک گوایابرا همه کاره بود. تاپ های تانک به شکل پیراهن های ترومپ لوئیل دوباره فرموله شدند.
یکی از ستارههای بهار باررا، چاپ انتزاعی بود که او با جلبک دریایی که از دریا کنده بود، خلق کرد. او کار خود را بر اساس سیانوتایپ، یک فرآیند چاپ نگاتیو تک رنگ که با رنگهای آبی و سفید آن مشخص میشود، بنا کرد و از گیاهشناس آنا اتکینز نام برد که برای اولین بار در اواسط قرن نوزدهم این نوع چاپ را انجام داد. او گفت، علاوه بر رنگهای ذاتی این تکنیک، بارارا این الگو را به یک سریگرافی عکاسی منتقل کرد، “که ما آن را برای سایر لباسهای سیاه و سفید نیز به کار بردیم”، مانند کتها و تکههای جین که او در هفته مد لندن ارائه کرد. اما جلبک دریایی تنها چیزی نبود که او در اقیانوس پیدا کرد. او گفت: «ما عناصر دیگری را که متأسفانه در آنجا وجود دارد، مانند تکههای پلاستیک، درب بطری، حلقههای آبجو و کیسههای پلاستیکی اسکن کردیم. این چیزها نیز بخشی از چاپ بود و آنها در مورد کوبا از دیدگاه دیگری صحبت می کنند: «سواحل زیادی در کوبا وجود دارد که در اثر آلودگی نابود می شوند. این در مورد ثبت همه اینها در یک پارچه است.