بنیتو سانتوس برای ادامه جشن های پانزدهمین سالگرد برند همنام خود، به چارریا مکزیکی یا رودئو ادای احترام کرد. او گفت: «من به نقطهای در حرفهام رسیدهام که در سفری به درون، به سمت ریشههایم و فولکلورم که با آن بزرگ شدهام، هستم.
شفافیتها و دستکشهای اپرا حسی از حس و مدرنیته را به لباسهایی که به سنتیترین لباسهای کمد لباس مکزیکی چشمک میزد افزودند. اکسسوریها نیز بهطور مشابه سنتی بودند و به شکل بند چرمی تراشیده شده و گوشواره و گردنبند با الهام از سگکهای چاررو بودند. این نمایش با موسیقی ماریاچی و خواننده و ترانه سرا ناتالیا جیمنز به پایان رسید.
طراح سخاوتمند بود، نه تنها با بیش از 100 قطعه ای که Alteñita را تشکیل می داد، مجموعه ای با الهام از Alteñitas Escaramuzas از گوادالاخارا – زادگاهش – بلکه با توجه به جزئیات در خیاطی و گلدوزی لباس ها نیز سخاوتمند بود.
بافت ها مخلوط شدند. او از جین، تور و ساتن برای کت و شلوارهای تزئین شده با گل رز استفاده کرد که نقوش آنها را خودش خلق کرد – گوالالاخارا شهر رزها است. «همه چیز با تصویر شروع می شود. این یکی از سرگرمی های بزرگ من و آغاز روند من است. از آنجا طراحی پارچه و انتخاب پارچه را توسعه می دهیم و کل مجموعه در کارگاه من تولید می شود.
Lienzo Zermeño در شهر Guadalajara یک مکان کمی غیر معمول بود، اگرچه برای ادغام با زمینه جشن عالی بود. با همراهی تکیلا و ماریاچی، یک کت و شلوار چاررو مشکی با پانچو حاشیه دار و پولک دوزی شده نمایش را افتتاح کرد. پس از آن کت و شلوارهایی با پاپیون در یقه، سیلوئت های حجیم آستین ها، جزئیات تراشیده شده با پر و لهجه هایی که کمر را در آغوش می گیرند، دنبال شد. این آخرین جزئیات مشخصه ای از DNA سانتوس است.