علاوه بر مجموعه اصلی مشکی، پاتس با بافتهای بژ و مایل به سفید پشمالو از بافتهای فلوکوزی پشمالو کار کرد و چاپ این فصل را با طرحهای جدید لباسهای مردانه در سیاه، سفید و خاکستری بررسی کرد. موفقیتآمیزترین تکرار این ایده، گرافیکی شبیه به سگ شکاری در پشم بود که با نئوپرن پیوند خورده بود. این الگو به اندازه کافی جذابیت بصری را به ترکیب بدون منحرف کردن توجه از کار نسبتی که پاتس را به یک طراح ارزشمند تبدیل می کند برای هر فصل ارائه می دهد.
ترکیب پاییزی پاتس در واقع شامل انواع لباسهای زنانه بود که بیشتر آنها را بهجز چند مدل که به اندام نزدیکتر میشدند، برش زدند. قانعکنندهترین آن ظاهر سی و دو در این لوکبوک بود: یک لباس آستینبلند با دستمال در لباسهای راه راه با گرههای متقاطع متقاطع روی نیم تنه. افزودن این سبکهای بدنه ممکن است خریداران پاتس را خشنود کند، اما طیف سالمی از اشکال را نیز به مجموعهای که در غیر این صورت عمدتاً موجدار است، معرفی میکند.
به استثنای برخی از پاپ های قرمز مایل به قرمز که در سرتاسر پخش شده اند، ترکیب پاییزی تقریباً به طور کامل مبتنی بر مشکی بود. پاتس، که اصالتا اهل غرب میانه است، میگوید: «میخواستم این حس را که در دهه 90 برای اولین بار به نیویورک رفتم تا به پارسونز بروم، ثبت کنم. «آن لحظه در نیویورک بدترین لحظه بود، و من همه این گلههای مردم را به یاد میآورم که با لباس سیاه در خیابانها حرکت میکردند. به علاوه من همیشه آن را می پوشم و همه دوستانم هم همینطور.»
درست است که نیویورکیها اغلب به رنگ مشکی سر تا پا متمایل هستند – لاغرکننده، آسان، شیک و به کمترین میزان نگهداری نیاز دارد (ماشینهای خشکشویی درون واحد نوعی تکشاخ در آپارتمانهای شهر هستند) – اما پیشنهاد پاتس با حداقل استانداردهای شیک فاصله داشت. کت و شلوارهای دیگ بخار سایز بزرگ، شلوارهای گشاد، دامنها و تاپهای برششده در پیراهنها، پشمها و بافتهای چرمی، همگی در کنار هم، ترکیبی از تناسبات و بافتها را ارائه میکردند که به روح نیویورکی که پاتس میخواست آنها را به تصویر میکشید، حس میکرد. برای ترکیب انواع زبان های طناز. با این حال، این مفهوم در جایی که پاتس به جای جزئیات کاربردی و جیب هایی که به برخی از اشکال اضافه کرده بود، اجازه داد که برش و تناسباتش حرف بزنند، بهترین کار را داشت. (نگاه دو نکته برجسته خاصی بود – لطفاً بیشتر از این.)
در طول تکرار روز مردان نیویورک در سپتامبر گذشته، آرون پاتس به دستور برخی از شرکای خردهفروشی خود به دنبال گسترش مجموعهای بدون جنسیت خود با لباسهای زنانه بود. این یک کار چالش برانگیز برای یک طراح بود که اخلاقش این است که برای همه لباس بسازد بدون آن زمان که یک برچسب جنسیتی باینری است، اما او با این وجود به خاطر کسب و کارش این کار را انجام داد. “کار کرد!” پاتس امروز صبح، بار دیگر در ویترین روز مرد در هادسون یاردز فریاد زد. ما توانستیم حسابهای چند زن را دریافت کنیم، بنابراین کمی بیشتر به آن متمایل شدیم.»