هر زمان که عقل متعارف به جان الکساندر اسکلتون می‌گفت که مسیر خاصی را انتخاب کند، او راه دیگری را رفته است. با وجود سکوی پرتابی که توسط مجموعه فارغ التحصیلان سنترال سنت مارتینز برنده جایزه در سال 2016 وعده داده شد، او در عوض تصمیم گرفت نام تجاری خود را به آرامی و با ملایمت افزایش دهد، در درجه اول به صورت سفارشی و با فهرستی با دقت مدیریت شده از حدود دوجین سهامدار کار می کرد. و در چند سال گذشته، سخنرانی‌های او – بیشتر شبیه به اتفاقات، در واقع، شامل همه چیز از یک قفل در یک میخانه 350 ساله تا یک رسیتال بلند سقفی از دیلن توماس است. زیر چوب شیربه یک راهپیمایی وهم‌آور در یک دخمه کلیسا، او را به‌عنوان یک استعداد زیرک در اکوسیستم لباس مردانه لندن، سر و صدای فزاینده‌ای به همراه داشته است. در این فصل، او تصمیم گرفت کمی اوضاع را کاهش دهد و نمایشگاهی از عکس ها و یک فیلم را انتخاب کرد.
با این حال، استعداد ذاتی اسکلتون در داستان سرایی فراوان بود (با موهای پشمالو و بلند و سبیل‌هایش، حتی ظاهر ژولیده طراح به نظر می‌رسد که مستقیماً از یک رمان قرن نوزدهمی کنده شده است). تصاویر بسیار جوی توسط عکاس ویلیام واترورث که در میان گچ و دیوارهای آجری در حال فروریختن خانه آنتا در اسپیتالفیلدز به نمایش گذاشته شده است، این مجموعه را بر روی گروهی از مردم محلی اطراف جزایر دورافتاده اورکنی، مجمع الجزایری در نوک شمالی اسکاتلند به تصویر کشیده است. برخی از بهترین مکان های حفظ شده در دوران نوسنگی اروپا. در واقع، این عکس‌ها در قاب‌هایی با نقوش حکاکی‌شده از حکاکی‌های دوران نوسنگی، که بر روی پارچه‌های اسکلتون از پارچه‌های فلانل، کتانی، توید و پشم که عمدتاً از سراسر جزایر بریتانیا تهیه شده بودند، به نمایش درآمدند.
در حالی که اسکلتون یک داستان نویس چیره دست است، لباس ها همیشه مورد توجه هستند. و در اینجا، در تصاویر واضح و بی روح واترورث، هر جزئیات می تواند کاملاً بدرخشد. پیراهن‌هایی از پنبه‌های هندی دست‌بافت و چاپ بلوک با نقوش استادانه‌ای با الهام از کتاب‌هایی که اسکلتون از هنر عصر حجر بریتانیا حفر کرده بود، در زیر ژاکت‌های پشمی خال‌دار دونگال پوشیده شده بود و با سنجاق‌های چرخان فلزی کیهانی و قلاب‌ها به هم چسبیده بودند. توسط طراح جواهرات اسلیم بارت. کلاه‌های پشمی نمدی بریتانیایی که با کتانی عتیقه فرانسوی پوشیده شده‌اند، با همکاری متخصص صنایع دستی تاریخی راشل فراست ساخته شده‌اند، در حالی که چکمه‌های ساخته شده از چرم مرده با مشارکت ماتیاس وینکلر، تولیدکننده کفش‌های بدون ضایعات مستقر در برلین تولید شده‌اند. هر عنصری که با دقت ساخته شده بود نه تنها به رویکرد تقریباً علمی اسکلتون برای ایجاد شبکه ای از سازندگان و تولیدکنندگان که می توانند دیدگاه دقیق او را زنده کنند – در کنار تیم کوچکی در استودیوی او که تمام قطعات او را با دست تمام می کند، صحبت می کند – بلکه همچنین چقدر این دیدگاه واقعاً منسجم است.