در روزی که سه تا از بزرگ‌ترین اسلحه‌های پاریس در برنامه بود، که هر کدام، اگر این کلمه درست باشد، ترکیب منحصربه‌فرد خود از افراد مشهور و ترافیک را به رخ می‌کشد، اولیویه تیسکنز چیز متفاوتی ارائه کرد. در خیابانی آرام در Marais، او هنگام گرگ و میش حیاط استودیوی خود را باز کرد، شامپاین را به راه انداخت – بعد از باران خیس شده به یک نوشیدنی نیاز داشتیم – و ناظران شگفت‌انگیز را در اطراف مجموعه‌ای از 26 قیافه زیبا قدم زد. ، همه آنها توسط تیم کوچک شش نفره او ساخته شده است، بسیاری از آنها با دست.
این مجموعه سومین مجموعه از مجموعه است. این لباس فراتر از لباس‌های وصله‌کاری بیدی رشد کرده است و شامل یک پارچه بافتنی با تقریباً 10000 مهره جت، یک کت گردگیر از برش‌های چرمی که تک به‌تک روی توری گلدوزی شده است، و نوعی لباس بلند و لاغر است. خجالتی از خیاطی شدید به نفع آنهاست. لباس‌های بید وصله‌کاری شده نیز تکامل یافته‌اند. او آنها را با پدهای شانه ای ساخته است تا حس جدیدی از ساختار داشته باشد و برخی از آنها را با شکاف برش داده است، که نوعی شبح است که انواع فرش قرمز به آن علاقه دارند. با هم، سه گانه سه فصلی یک درخواست شغلی بسیار قانع کننده را در صورت دستیابی به موقعیت مناسب ایجاد می کند.
جالوت های شرکتی باید به این طراح دیوید نگاه دقیق تری داشته باشند. آنها در گذشته در آتلیه‌های مزون‌های این شهر زحمت کشیده است، او عناوین کارگردان خلاق Rochas و Nina Ricci را بر عهده داشت، جایی که او برخی از رمانتیک‌ترین و گیراترین مجموعه‌های دهه 2000 را ساخت. به نظر می‌رسید که او آماده است تا به خانه‌ای بزرگ‌تر – یکی از آن تفنگ‌های بزرگ پاریس – بپرد، اما هرگز اتفاق نیفتاد. در نهایت، او به نیویورک نقل مکان کرد و برای مدت کوتاهی برای شرکت پوشاک ورزشی تئوری کار کرد، سپس به پاریس بازگشت و پنج سال پیش برند خود را دوباره راه اندازی کرد. این یک عملیات کوچک بود و خیاطی ضعیف و لباس شب گوتیک او مخاطب زیادی پیدا نکرد.