پائولو آلمیدا و مارتا مارکز تا زمان نمایش بهار 2023 هرگز به دنبال نشانه های طراحی به دهه 1980 نبودند. “بزرگترین الهام ما همیشه دهه 1990 بوده است، جایی که همه چیز [was] مارکز پس از نمایش این برند در پرتغال، جایی که اکنون مستقر هستند، از طریق واتس اپ توضیح داد. آنها همیشه دهه 80 را به عنوان زمان افراط فکر می کردند، و “پوشش قدرت، مانند کل این ایده زنانگی به شیوه ای بسیار جذاب.”
پس چگونه آنها به اینجا ختم شدند؟ نقطه شروع آنها گروه طراحی ممفیس بود که در دهه 1980 به دلیل زیبایی شناسی که رنگ های اصلی و الگوها و اشکال غیر معمول را برای همه چیز از منسوجات گرفته تا طراحی مبلمان و دکوراسیون داخلی ترجیح می داد به شهرت رسید. ما شروع کردیم به بررسی جنبش ممفیس و سپس، بدیهی است که گریس جونز و زیباییشناسی دگرباشان سیاهپوست دهه 80، و [saw] چگونه [it was] در واقع فوقالعاده قدرتمند و فوقالعاده سرکش، اما از طریق شادی انجام میشود.»
دو تیپ اول، یک کت چهارخانه صورتی و قرمز پوشیده شده با میخهای زرد زرد با جزئیات رفل سیاه، و یک لباس با بافت پاپ کورن زرد که بالای آن یک سوتین با مهر کروک قرمز و اکسسوریهایی با چکمههای راه راه سیاه و سفید پوشیده شده بود، فوراً مرجع خود را نشان دادند. اگر استایل کمی بیش از حد بود، قطعاً به نظر می رسید که همه از پوشیدن لباس لذت می برند. مارکز و آلمیدا هم در برش های بازیگوش و هم در پالت های رنگی جسورانه همیشه در کنار شادی بوده اند. در این فصل، این احساس با این واقعیت تقویت شد که بسیاری از مدلها با بچههای کوچک در باند فرودگاه راه میرفتند، بچههایی که از خط بچههای تازه راهاندازی شده خود استفاده میکردند.
مارکز توضیح داد: «ما شروع به ساخت برچسب بچهها کردیم زیرا مجذوب این هستیم که چگونه بچهها بدون زحمت همه چیز را کنار هم میگذارند، مثلاً هیچ ایدهای از قبل در مورد مد ندارند، یا اینکه شما چگونه باید به نظر برسید. ما این آزادی را می خواستیم و این بر نحوه لباس زنانه ما تأثیر گذاشت.» و بنابراین، بزرگسالان لباسهای ماکسی مش گشاد را میپوشیدند که زیر دکمههای بزرگ قرار میگرفتند، پیراهنهایی با آستینهای زنگی اغراقآمیز از ابریشم براق، و تعداد زیادی شلوار و تاپ پولکدار، همه با هم بهصورت دیوانهوار ترکیب شده بودند.
طرح های پلنگی، جین اسید شویی، و بافت چوبی فوق العاده خنک در ترکیب رنگ های مختلف وجود داشت. بسیاری از پارچههای مشابه در لباسهای بچهها ظاهر میشدند، اما در شبحهای مناسب سن. یکی از مدل ها یک تی شرت سفید سایز بزرگ با جزئیات چشمک فلزی بزرگ در قسمت سینه، همراه با شلوار جین سبز لیمویی با اسید شسته پوشیده بود. او نوزادی را با تونیک گورخری ارغوانی که با شلوار جین پلنگی بنفش و صورتی و کروکس زرد پوشیده بود حمل کرد. و دست یک کودک نوپا را با یک هودی صورتی پاپ کورن و دامن سبز لیمویی و چوبی صورتی گرفته بود. همه چیز فوق العاده جذاب بود.
اگرچه تعداد نگاههای مجموعه میتوانست اندکی ویرایش شود، اما اعداد پایانی مطمئنا ارزش انتظار را داشتند. یک لباس صورتی نئون بدون بند با جزئیات کمربند جین ترومپ لوئیل و یک پاپیون بزرگ در قسمت باسن مانند بسیاری از لباسهای مجلسی دهه 80 و یک لباس مجلسی شیک و در عین حال حجیم در حریر مشکی، هر دو به نظر میرسیدند که عظمت فرش قرمز را به خود اختصاص دهند، اما نمایش باند فرودگاه Marques’Almeida ثابت کرد که در راه رفتن با بچه های خود عظمت زیادی وجود دارد.