برداشت طراح از موضوع نرم‌تر بود، اما نه با روکش شکر. با الهام از درام‌های دبیرستانی، و به‌ویژه جوک‌هایی که بر آنها مسلط هستند، قطعات الهام‌گرفته از ورزش در این مجموعه، اولین مجموعه یونسکس این برند، وجود داشت. بند فوتبالی از جلوی یک لباس طرح گلدار بالا می رفت، و تی شرت های برش وسط، و چیزی شبیه یک گرمکن یقه V بود، اما در واقع دو بافتنی بود. جدا شدن پیراهن در مجموعه معنی پیدا کرد، اما شروع به تکراری شدن کرد. Rogge کلاسیک Ivy League را نیز پذیرفت، یک پیراهن راه راه دکمه دار را به یک جفت شورت تبدیل کرد و یک بافت کابلی کلاسیک را به یک “ست دوقلو” بیش از حد رنگ آمیزی کرد. کرفس مورد علاقه پروفسورها به شکل یک کت و شلوار جعبه ای کار شده بود و روی یک جفت جین فیلی کار شده بود.
در مقابل، در تکه‌هایی مانند دامن تی‌شرت و یک کت آبی از درون به بیرون که آثار آرشیوی بیشوف روی آن اعمال شده بود، حس آشفتگی وجود داشت، تقریباً مانند پوسترها روی دیوارها (اما با حاشیه‌هایی اضافه شده). Rogge به سرعت یک زبان طراحی روان ایجاد کرده است. در این فصل او از صدای خود در راه های دیگری استفاده کرد. او گفت: «این زمانی است که در آن سکوت کردن بسیار دشوار است. صادقانه بگویم، فکر نمی‌کنم این مجموعه یک بیانیه سیاسی باشد. من فکر می کنم بیشتر شبیه یک بیانیه انسانی یا یک زن است. من فکر می کنم به عنوان یک زن، برای زنان دیگر، فکر می کنم مهم است که در کنار آنها باشیم.”