هو معتقد است که صرفاً توقف سفر یا پرواز راه حل مناسبی نیست، زیرا بسیاری از مکان ها به گردشگری وابسته هستند. برای مثال، صنعت گردشگری کنیا در طول همه‌گیری، در کنار تلاش‌های مداوم حفاظتی که از طریق آن تأمین مالی می‌شود، ضربه سختی خورد. از آنجایی که از هر 10 نفر در سراسر جهان یک نفر در گردشگری کار می کند، برای بسیاری از جوامع، این منبع اصلی درآمد آنهاست.
آیا این مسئولیت بر عهده صنعت مهمان نوازی است یا مسافر؟ خوب، هر دو. هو می‌گوید: «اگر هر هتل بازسازی‌کننده یا پایدار بود، مسافر مجبور به انتخاب آن نبود. اما مسافر باید برای تسریع در این تغییر چنین مطالبه کند. مسافر باید سوالات بیشتری بپرسد: هتل چگونه ساخته شده است، چگونه با کارکنان رفتار می شود، چگونه از محیط زیست محلی محافظت می شود؟ چگونه هتل از جامعه محلی حمایت می کند؟»
