نه مردانه و نه زنانه، نه کلاسیک و نه مدرن، نه بوژی و نه پرطرفدار، به لطف استودیوی طراحی Ateljé Nordöst، The Mulberry هر دوی آنها آشنا هستند، اما قبلاً هرگز دیده نشده اند. با صحبت از دکور منحصر به فرد، هنرمند سوئدی Emelie Törling مسئول نقاشی های دیواری انتزاعی جذابی است که در اطراف زمین رقص پیچیده می شود. و، بله، صف حمام ها ارزش صبر کردن را دارد، زمانی که دستشویی ها تجربه ای مرمرین و رویایی هستند.
سومین شریک موسس، جاستین سیورز، مغز پشت شکم The Mulberry، نوار است. Sievers به‌عنوان یک کهنه‌کار صنعت مهمان‌نوازی با Locanda Verde و Bar Primi در رزومه‌اش، کوکتل‌های زیبایی ارائه می‌کند که خیلی پیچیده نیستند. برخی از آثار کلاسیک جدی هستند، اما برخی دیگر مانند Black Velvet فقط سرگرم کننده هستند و به نشان دادن هویت نوار کمک می کنند. ماینل لبخندی زد. “این یک کوکتل کلاسیک است که با ترکیب ظرافت شامپاین و راحتی گینس، روح بار را به تصویر می کشد.”
Meynell با سابقه موسیقی و سرگرمی، معاون Creative برای TSX Entertainment در روز و یکی از بنیانگذاران Mulberry در شب است. لئو جاکوب، مدیر بازاریابی فعلی هتل بووری و هتل چلسی به او ملحق شده است، که اشتیاق او به عکاسی پرتره را می توان در کتاب جیکوب با عنوان «نیویورک مرده است؟» بررسی کرد. زنده باد نیویورک.»
این سه نفر پویا یک زیرزمین بوم خالی را با مجوز مشروب از سال 1895 به یک اسپیکر شیک مدرن که فقط با صدای زنگ و سوت مناسب مجهز شده بود، دوباره تصور کردند. ماینل توضیح داد: همچنین به طراحی قدیمی که در شهر نیویورک صدق می کند، اشاره کرد.
.jpg)
در شب افتتاحیه، زمانی که The Muses و میهمان ویژه آلیسون ماشارت از The Kills در عرشه دیجی حضور داشتند، رابی و گروه دخترانش در حال رقصیدن با بهترین آهنگ‌های ABBA در آن شب گیر افتادند. در همان نزدیکی، استن و والیس در یک اتاقک گوشه ای زیر توپ دیسکو نشسته بودند. وقتی ساعت از نیمه شب گذشته بود، دو حقیقت در ذهنم آشکار شد. شب قطعاً هنوز جوان بود، و توت قرار است باشد را مکانی خنک برای دیدن و دیده شدن بدون زحمت – یعنی اگر بتوانید از در عبور کنید.