این فیزیولوژی می تواند با افزایش سن و انتقال یائسگی به طور چشمگیری تغییر کند و بر میل جنسی، میل جنسی و برانگیختگی تأثیری داشته باشد. اول، کاهش هورمون ها، به ویژه استروژن و تستوسترون وجود دارد. مونیکا گروور، پزشک متخصص OBGYN و مدیر ارشد پزشکی VSPOT، می گوید: «تستوسترون هورمون اصلی مسئول میل جنسی سالم و میل جنسی است. استروژن نیز نقش دارد. Leah Millheiser، MD، OBGYN و مدیر ارشد پزشکی Evernow میگوید: «کاهش استروژن بر رفتار جنسی زنان به دلیل ارتباط آن با برانگیختگی تناسلی تأثیر میگذارد». جریان خون کمتر به معنای روانکاری کمتر واژن، مشکل یا ناتوانی در رسیدن به ارگاسم و کاهش احساس در فرج در طول فعالیت جنسی است. گروور به آتروفی واژن اشاره می کند که می تواند باعث درد و خشکی در حین مقاربت شود، به عنوان یکی دیگر از موانع فیزیکی مهم برای میل جنسی. او میگوید کاهش میل جنسی میتواند یک عارضه جانبی داروهای ضروری مانند داروهای ضد افسردگی، ضد اضطراب، ضد روان پریشی، ضد اسیدها و حتی داروهای فشار خون باشد، بدون اینکه به اضطراب و استرس، نگرانی در مورد تصویر بدن و اختلاف در رابطه شما اشاره کنیم. آمارها نشان میدهد که حدود 40 درصد از زنان درجاتی از اختلال عملکرد جنسی را گزارش میکنند، اگرچه مهم است که کلمه «گزارش» را در آنجا ذکر کنید، کاری که اغلب زنان به طور منظم با پزشکان خود انجام نمیدهند. مولنار میگوید: «بیشتر پزشکان از شما نمیپرسند که زندگی جنسی شما چقدر لذتبخش یا خوب است، زیرا نمیخواهند گفتگو داشته باشند، و همچنین، بیماران نمیخواهند آن را مطرح کنند». کیلن به مطالعهای در سال 2012 روی OBGYN اشاره میکند که نشان میدهد در حالی که 65 درصد از پزشکان از بیماران میپرسند که آیا رابطه جنسی دارند یا خیر، تنها حدود 14 درصد آن را دنبال میکنند که آیا این رابطه لذتبخش است یا خیر.
نیمی از جهان کلیتوریس دارند. چرا پزشکان آن را مطالعه نمی کنند؟» این عنوان جذاب داستانی بود که توسط مجله نیویورک تایمز اکتبر گذشته که به سرعت در بسیاری از موضوعات چت گروهی زنان راه افتاد. “این!” یکی از دوستان با یک لینک به من پیام داد. در واقع، این داستان موضوعی را باز کرد که نه تنها از نظر فرهنگی، بلکه از نظر پزشکی نیز به طرز غم انگیزی نادیده گرفته شده است. این که کلیتوریس به لذت زنان متصل است، در مرکز موضوع است. امی کیلن، پزشک متخصص طب جنسی و ترمیمی، میگوید: «آناتومی کامل کلیتوریس تا سال 2005 توسط دکتر هلن اوکانل منتشر نشده بود. اگر فقط 18 سال است که شکل کلیتوریس را درک کرده باشیم، جای تعجب نیست که در درک لذت جنسی زنانه (در مقایسه با لذت مردانه) عقب هستیم.
به نموداری نگاه کنید که آناتومی کلیتوریس را با آلت تناسلی مقایسه می کند (Alloy Health به راحتی یکی را در وب سایت خود ارائه می دهد) و از شباهت ها شگفت زده خواهید شد. وقتی پزشکان آن نمودار را به ما نشان دادند، من فکر میکردم «اوه خدای من»، نمیدانستم چقد بزرگ است. آن فولنوایدر، یکی از بنیانگذاران، همراه با مونیکا مولنار از آلیاژ بهداشت، به طعنه می گویند. کارولین ویلر، یکی از بنیانگذاران Vella، میگوید کتابهای درسی پزشکی اغلب نقاشیهای آناتومیک این آناتومی کلیتورال و واژنهای برانگیخته را ندارند که منجر به شکاف دانشی بزرگ میشود. ویلر میگوید: «تشکیلات پزشکی غربی – بهویژه نحوه آموزش پزشکی و نحوه انجام آن – هنوز در مورد آناتومی و فیزیولوژی جنسی زنان به طور کلی بیسواد هستند، زیرا از نظر مفهومی از توانایی ما برای تولید مثل متمایز است.»
و برای آن دسته از زنانی که میل جنسی سالمی دارند، در حالی که میل دارند، ممکن است همچنان با برانگیختگی واقعی یا برانگیختگی به اندازه کافی قوی برای رسیدن به ارگاسم دست و پنجه نرم کنند. ویلر می گوید: «چرخه پاسخ جنسی زنان به طور کلی از میل شروع می شود که روانی است، میل به برانگیختگی منجر می شود که فیزیولوژیکی است و برانگیختگی منجر به ارگاسم می شود. همانطور که برانگیختگی خود را به عنوان نعوظ برای مردان نشان می دهد، همین امر در مورد زنان نیز صادق است. فقط دیدن و احساس نعوظ در کلیتوریس دشوارتر است. ویاگرا خوراکی (معروف به سیلدنافیل)، که از سال 1998 برای استفاده در مردان تأیید شده است، یک گشادکننده عروق است که جریان خون را در آلت تناسلی افزایش می دهد و منجر به نعوظ می شود. میلهایزر میگوید: «دادههایی وجود دارد که نشان میدهد ویاگرا (یا سیلدنافیل) میتواند جریان خون به اندام تناسلی را در زنان افزایش دهد، که میتواند حساسیت و برانگیختگی (روغنکاری) را افزایش دهد. میل جنسی، اما برای درمان اختلال برانگیختگی تناسلی یا اختلال ارگاسم. مولنار میگوید این راهحلی برای زنانی است که در معرض دید عموم پنهان شدهاند. او میگوید: «تنها دلیلی که برای زنان در دسترس نبوده است این است که هیچکس به لذت جنسی ما اهمیت نمیدهد یا آن را در اولویت قرار نمیدهد».