لهجه بحث طولانی بود. تهیه کنندگان نمایش در انتخاب بازیگران بریتانیایی برای ایفای نقش همه ساکسون ها و بازیگران اسکاندیناویایی برای ایفای نقش دانمارکی ها بسیار دقت کردند. و آنها می خواستند که اوترد متفاوت از هر دو جناح صحبت کند تا به نوعی این واقعیت را برجسته کند که او به هیچ یک از جهان تعلق ندارد. و بنابراین من با یک مربی گویش کار کردم و به لهجه‌ای رسیدیم که این پایه انگلیسی را دارد، اما با پیچ و تاب اسکاندیناویایی در آن، که به آن کیفیت کمی از دیگر بودن می‌دهد. همچنین واقعاً ریتم صدای او در بالای فقط تلفظی بود که ما ایجاد کردیم و به علامت تجاری او تبدیل شد.
من می دانم که شما در آلمان متولد شده اید و در سوئیس و کشورهای دیگر بزرگ شده اید. آیا هیچ یک از آن تجربه به اوترد، که بین هویت ها گیر افتاده است، خبر داد؟
مطمئنا. من واقعاً می‌توانم به سختی‌هایی که اوترد در پذیرش در هر فرهنگی که در آن زندگی می‌کرد، بپذیرم، زیرا من بسیار جابجا شده‌ام، مخصوصاً در دوران کودکی. اگر در مکان‌های مختلف زندگی کرده‌اید، واقعاً به یک کشور خاص احساس وفاداری نمی‌کنید. من به طور مساوی آلمانی، فرانسوی، آمریکایی احساس می‌کنم—به نظرم بسیار محدودکننده است که مجبور باشم خودم را به یک نفر تقلیل دهم. و در عین حال، می توانم با هیجانی که ناشی از نبودن از یک مکان خاص است نیز ارتباط برقرار کنم، زیرا شما چیز تازه ای را به ارمغان می آورید، دیدگاه جدیدی به ارمغان می آورید. و این چیزی است که در Uhtred بسیار جالب و ارزشمند بود – او یک ساکسونی است که با دانمارکی ها بزرگ شده است، بنابراین می داند چگونه بجنگد، چگونه یک دیوار سپر بسازد، و در نهایت رهبر ارتش ها می شود.
در مورد لهجه به من بگویید. نحوه صحبت او واقعاً تجربه من از نمایش را مشخص می کند.
مثلاً وقتی در لس آنجلس هستم – نه واقعاً. اما زمانی که من در مکان هایی مانند بریتانیا یا آمریکای لاتین یا، می دانید، آلمان یا فرانسه هستم، این اتفاق می افتد. اما من این مزیت بزرگ را دارم که در زندگی واقعی بسیار متفاوت به نظر می رسم. مثلاً وقتی ریش‌هایم را می‌تراشند، زیر رادار پرواز می‌کنم، که خیلی ترجیح من است.
مردم شما را در خیابان متوقف نمی کنند و نمی گویند “سرنوشت همه چیز است”؟
از چه زمانی متوجه شدید که این نمایش عصبی شده و طرفدارانی ایجاد کرده است؟