برای لوتان، کلید یک کمد لباس مینیمالیستی و ضروری در جزئیات نهفته است. تی‌شرت‌ها از بافت‌های ابریشمی نیمه شفاف ساخته می‌شوند و با یقه‌های بلند بریده می‌شوند که برای لایه‌بندی زیر ژاکت‌های یقه‌ای گشاد و جلیقه‌های بافتنی ایده‌آل است. شلوار جین شسته شده و در لمس نرم است، گویی از قبل دوست داشته شده و فرسوده شده است. و کت‌ها و کت‌ها با یقه‌های خز مصنوعی قابل جابجایی عرضه می‌شوند تا حس لوکسی اضافی، اما اختیاری داشته باشند. او در یک پیش نمایش در فروشگاه منطقه بسته بندی گوشت خود گفت، نکته این است که همه این لباس ها با هم می آیند، اما به تنهایی خاص هستند.
اما لوتان چند اظهارات قوی را در اینجا بیان می کند. اولی: شلوار جین تنگ برگشته است. بگو چی؟ ما هنوز لباس‌های گشاد و گشاد را داریم، اما لاغرها برای متعادل کردن نسبت‌های خیاطی بازمی‌گردند.» اول اینجا شنیدی
“وقتی شما فقط دو چیز می پوشید، آنها باید بهترین باشند.” برداشت نیلی لوتان از مینیمالیسم مبتنی بر تجربه زیسته است – او تقریباً در همان زمانی که مینیمالیسم برای اولین بار مد را فرا گرفت، برچسب خود را راه اندازی کرد. در نتیجه، او کمتر به اجراهای زیبایی شناختی (لوکس آرام، همه چیز شتری، کت های بزرگ و شلوار مردانه) علاقه مند است و بیشتر بر آنچه که ظاهر را فریبنده می کند تمرکز می کند: “کیفیت و سهولت”. برای استراحت، لوتان لحنی را که برای قبل از پاییز تعیین کرده بود – با تناسبات دهه 90 و ملزومات همه کاره – گسترش داد و تصمیم گرفت چیزی جز پیچیدگی ارائه ندهد.