“آخرین رقص جادویی مایک” بد است – و این دقیقاً چیزی است که آن را بسیار خوب می کند

در طول سه (میلیون) سال همه‌گیری گذشته، من به تماشای فیلم در خانه عادت کرده‌ام، که فکر می‌کنم سطح من را برای آنچه در سینما می‌بینم بالا برده است. به هر حال، چرا باید با ۱۵ دلار یک فیلم اکشن فراموش‌نشدنی تماشا کنم – بدون پارکینگ و تنقلات – وقتی می‌توانستم فیلم‌های شگفت‌انگیزی از سینمای مدرن را تماشا کنم. پدر خوانده یا چیزی باید بده از راحتی و امنیت از تخت من؟ (در ذهن من، این فیلم‌ها به همان اندازه مهم و ارزشمند هستند. با من مبارزه کن.) اما چیزی که من از دست داده‌ام، توانایی نشستن در سینما و – به قول منتقد دوایت گارنر – «تسلیم شدن به وجود طلسم است. بازیگران، و آخرین رقص جادویی مایک واقعا طلسم می کند



منبع

بگذارید واضح بگویم: آخرین رقص جادویی مایککه به دستور رئیس معشوقه‌اش (مکس که سلما هایک او را بدیع و وحشتناک بازی می‌کند)، رقص مایک نمایش استریپ در یک تئاتر تاریخی لندن را متمرکز می‌کند، خوب نیست. پیش‌فرض متزلزل است، نقش‌آفرینی بیش از حد پیچیده است، فیلمنامه پر از خطوطی است که مطلقاً بی‌معنی است، و با این حال: آخرین رقص جادویی مایک به طور خاص سرگرم کننده است زیرا این بد است. (همه آنچه گفته شد، تیتوم در ارائه خطوط تک کلمه‌ای مانند «Sup؟» استعداد بی‌نظیری دارد و چروک‌های خشک او مبنایی را ایجاد می‌کند که بقیه ارتفاعات غیرمحتمل فیلم به آن نیاز دارند.)

اگر بخواهیم منصف باشیم، با توجه به اینکه فرنچایز به رهبری Channing Tatum حول محور رقصنده های مرد می چرخد، این یک وضعیت کاملاً مورد انتظار برای مشاهده است. آخرین رقص جادویی مایک. باید فرض می‌کردم که حال و هوای فوق‌العاده‌ای است.اوووو“، اما به هر دلیلی، من آماده نبودم – و دو دوستی که با خود آورده بودم نیز آمادگی نداشتند. چیزی که من حتی بودم کمتر با این حال، آماده شده بودم که خودم را پیدا کنم … سرگرمی؟ (البته، Alamo Drafthouse به شما امکان می دهد در طول فیلم بنوشید، اما من قسم می خورم که لذت من تماماً مبتنی بر الکل نبود.)

وقتی آخر هفته گذشته در یک تئاتر آستین نشستم تا آخرین رژه به ظاهر بی پایان کارگردان استیون سودربرگ را ببینم. مایک شگفت انگیز در فیلم‌ها، وقتی فهمیدم صندلی‌های اطرافم – در واقع همه صندلی‌ها – توسط زنان مست و داد و بیداد پر شده بود، قلبم غرق شد. نبودن هر چهاما محیط، مهمانی مجردی را فریاد می‌کشید، با تمام نی‌های آلت تناسلی و شماره‌های کارائوکه‌ای نامناسب و دگرجنس‌گرایی اجباری، و من همیشه برای لذت بردن از آن نوع مراسمی که «برف‌ها» تشویق می‌شوند، مشکل داشته‌ام. رها کن و لذت ببر