با این حال، قطعات اصلی در اینجا، هیبریدهای پیراهن پارکی با پشت پلیسه در مواد ساده یا چک بودند. این زبان‌ها زبان‌های لباس مردانه ارتش و طناب‌بازی را با هم ترکیب کردند تا به لباس‌هایی دست پیدا کنند که هم به طرز جالبی غیرمتعارف به نظر می‌رسند و هم به راحتی پوشیدنی. این تعادلی است که باید از آن لذت برد.
منبع
این منطق به نظر ساده برای مجموعه‌ای کاملاً مناسب بود که در بسیاری از بخش‌ها ساده به نظر می‌رسید – اگر فقط از طریق این تصاویر لوک‌بوک باشد – زیرا به طرز پیچیده‌ای برای ایجاد دقیقاً چنین تصوری طراحی شده بود. کت و شلوار ساختارشکنی شد و در آستین و ساق پا چرخانده شد تا یک حالت نیمه رسمی گشاد و اسپرت ایجاد کند. گانریو از ترکیب‌های رنگ مصنوعی قدرتمندی برای چاپ‌های ارگانیک کم‌تر استفاده می‌کرد تا به جداسازی‌هایی که به راحتی پوشیده می‌شوند در سولارتکس تأثیر بگذارد. ژاکتی که زیپ آن به صورت چشم بند بسته می شد، برای چرت زدن فوری عالی بود. تأثیر مشابهی در لباس‌های بافتنی دو رنگ که سبز لیمویی در برابر آبی در مواد بازیافتی بازی می‌کنند و قطعات جین نیلی که با رنگ سفید چاپ شده‌اند، به‌دست می‌آید تا «محو» ایجاد شود که با استفاده تیره‌تر می‌شود، نه روشن‌تر.