هر چه ترجیح می دهید این روند را بنامید، این تکرار باله مانیا به طور کامل به تجربه همه جانبه یک رقصنده، از خیابان به استودیو به صحنه دیگر اشاره می کند. نتایج شامل طیف وسیعی از لباسها است که نه تنها به فانتزی مد، بلکه به نیازهای روزمره نیز اشاره میکنند، که حرکتی در جهت درست است. در اینجا، نگاهی به شیفتگی مداوم مد به رقص داریم.
Balletcore: نگاهی به اینکه چگونه طراحان از رقص الهام گرفته اند
پاتریشیا میرز که سرپرستی بالرین: موزه مدرن مد در موزه FIT را بر عهده داشت، به من گفت: «تاثیر باله بر مد، بهویژه لباسهای تمرینی مانند شلوارک و جوراب شلواری، به ظهور بالهمانیا در دهههای 1930 و 1940 بازمیگردد. او ادامه داد: «این به شدت در دوران دیسکو در دهه 1970 احیا شد، مدتها قبل از اینکه اصطلاح ورزشکاری وارد فرهنگ لغات ما شود، بنابراین ظهور مجدد اخیر ODD ممکن است در واقع به شوق رقص مبتنی بر رسانههای اجتماعی مرتبط باشد. استفاده از پلتفرمهای رسانههای اجتماعی توسط شرکتهای رقص کلاسیک و رقصندگان ستارههای آنها به قابل دسترستر کردن هنر کمک میکند. خروجی مجازی شامل همه چیز است، از لباس های سفارش شده توسط طراحان برجسته تا ظاهری که بالرین ها در زندگی روزمره خود می پوشند.
بالهمانیا که اخیراً توسط Miu Miu دوباره انرژی گرفته شده، دوباره به مد بازگشته است – فقط این بار بالهکور نامیده میشود. و همه چیز در مورد توتو نیست. تمام تمرینهای بیسابقه ما، تمرینکنندگان را به کفشهای پلک و ساق پا عادت داده است. در باند و خارج از باند، ظاهر ODD (رقصنده خارج از وظیفه) زیبایی شناسی MOD (مدل خارج از وظیفه) را برای پول خود به ارمغان می آورد. این کمک میکند که هوسهای رقص ویروسی بیداد میکنند، و راحتی (که اغلب به ترکیبهای مد فعال در مد ترجمه میشود) در بالاترین حد خود قرار دارد.