به طرز شگفت انگیزی، مسیری که من طی کرده ام دقیقاً همان چیزی است که برای اولین بار تصمیم گرفتم که می خواهم یک عکاس باشم، انجام دهم. تا اینجا شگفت‌انگیز بوده است و من را به مکان‌های باورنکردنی برده و افراد شگفت‌انگیز زیادی را به من معرفی کرده است. از انجام کاری که دوست دارم بی نهایت سپاسگزارم. امیدوارم در آینده کارهایی را که خلق کرده ام گسترش دهم. من می خواهم کارهای مد و هنرهای زیبای بیشتری انجام دهم و در نهایت کتابی منتشر کنم. خیلی برنامه ریزی کرده ام
من معمولا یک فرد درونگرا خجالتی هستم، اما فکر می کنم که عکاسی به من این امکان را داده است که جنبه آشکارتری از شخصیت خود را کشف کنم. وقتی از کسی عکس می‌گیرم، احساس می‌کنم خوب نیست که از منطقه راحتی خود خارج شوم و کمی آسیب‌پذیر باشم، زیرا اغلب اوقات سوژه‌هایی که با آنها کار می‌کنم نیز همین احساس را دارند. ایجاد یک پرتره صادقانه از کسی، به خصوص اگر مدل نباشد، مقدار خاصی از راحتی را شامل می شود، و یافتن راه هایی برای رساندن سوژه هایم به آن نقطه راحتی، ویژگی هایی را در من ایجاد کرده است که فکر نمی کردم. داشته است.
آثار شما معمولا چگونه توسعه می یابند؟ چقدر به شانس موکول شده و چقدر برنامه ریزی شده است؟
واقعا بستگی داره مخصوصاً برای این پروژه، بیشتر به صورت ارگانیک به وجود آمد. من برای پروژه پایان نامه ام “در زندگی” فیلمبرداری می کردم و از طریق یکی از موضوعاتم با فصل میامی خانه لابیجا آشنا شدم. از آنجا در سال 2020 به خانه ملحق شدم و سپس ایده انجام این پروژه به ذهنم خطور کرد، اما تا سال 2022 بود که به فیلمبرداری آن رسیدم.
PhotoVogue چه نقشی در رشد حرفه ای شما داشته است؟ اکنون که این پلتفرم جهانی شده است، چه انتظاری از تاثیر آن بر حمایت از سازندگان تصویر در آینده دارید؟
PhotoVogue به من این فرصت را داده است که کارهایم را در سطح بین المللی به نمایش بگذارم زیرا آنها چندین اثر من را منتشر کرده اند. من فکر می‌کنم که پلتفرم جهانی شدن تنها انواع تصاویری را که می‌بینیم متنوع می‌کند و فرصت‌های بیشتری را برای هنرمندان نادیده گرفته ایجاد می‌کند تا از آثارشان حمایت شود.