به عنوان نقطه شروع مجموعه، لینچ به مفهوم ایرلندی بودن و تمام مفاهیم از پیش طراحی شده ای که همراه آن است، پرداخت. او گفت: «من به همه چیزهای احمقانهای که در eBay مییابید فکر میکردم: شامروک، جذام، گینس، و بسیاری از رنگهای سبز – بنابراین تصمیم گرفتم همه چیز را سبز کنم. به جای اینکه از نمادهای اولیه و کلیشههای آن آزرده خاطر شوم، میخواستم همه آنها را با استفاده از آنها به عنوان نماد غرور جشن بگیرم.»
این طراح ویژگیهای بارز خود را با سبکی جدید پذیرفت، از هودیهای بزرگ و زیپهای پشمی جعبهای، پیراهنهای اسپلایس، شلوارک و ستهای ورزشی که بافتنی را با پارچههای فنی ادغام میکند. به طور کلی، مجموعه احساس جلا و ارتقا یافت – شاید افزایش اعتماد به نفس حاصل از جایزه Woolmark به جلو بردن طرح های او کمک کرد.
در فضای نمایشی هتل Old Selfridges با یک نوازنده چنگ در حال تماشای جمعیت، لینچ مجموعهای از نگاهها را که شامل چهار رنگ سبز بود فرستاد: پسته، مارمولک، فتالو و مریم گلی عمیق. به عنوان فینالیست جایزه Woolmark امسال، او اکثر قطعات را از پشم مرینو ساخت، مادهای که او در طول سالها بارها آن را بررسی کرده است. او توضیح داد: «این پارچه در واقع برای پوست خوب است. اشعه ماوراء بنفش را جذب می کند و کاملاً زیست تخریب پذیر و تجدید پذیر است – به علاوه در برابر آتش مقاوم است و می تواند بخارات رطوبت را از بدن منتقل کند.
رابین لینچ کاری را که همیشه انجام می دهد برای یافتن الهام انجام داد: او به ریشه های خود روی آورد. این طراح قبلاً روی تاریخ خانوادهاش تمرکز کرده بود، اما این بار میخواست بیشتر درباره میراث ایرلندی خود کشف کند. او در یک پیشنمایش گفت: «من معمولاً کسی نیستم که مفاهیم پیچیدهای را به ذهنم خطور کند – این فقط نحوه کار من نیست – اما ایده ارج نهادن به فرهنگ ایرلند همیشه برای من جذاب بوده است. “البته، من می خواستم که با حس شوخ طبعی من، به جذاب ترین شکل، گنجانده شود.”