“من یک دختر نساجی هستم.” مریم نصیر زاده برخی از اولین طرحهای خود را (برخی از موادی که توسط دوست خوبش سوزان سیانچیولو ساخته شده بود) را به فروشگاه Lower East Side خود آورد تا این ادعا را نشان دهد و تداوم کار گذشته و حال خود را نشان دهد. کلکسیون پاییز 2024 او تا حدی با بازدید اخیر از راجستان بدست آمده است – به مواد هندی با نخ فلزی مرکباتی رنگی که به شکل سوتینهای ابریشمی، کیفهای خوشمزه و باکسرها ساخته شدهاند (مجموعه تابستان 2023) است. بر اساس مضامینی است که طراح در ادامه تلاش خود برای کشف مجدد خود با آنها بازی کرده است.
زاده با مرور مجدد برخی از طرح های شیطنت آمیز خود، نه تنها کاتالوگ پشتی خود، بلکه یک نیویورک گمشده را تداعی می کند. این پارچههای طلایی تداعیکننده اواخر دهه 90 دوسا هستند، در حالی که استقلال خندهدار طراح، او را به دوران اوج خیابان توت و حومههایی پیوند میدهد که بوتیکهای مستقل تحت رهبری زنان مانند À Détacher و Mayle مکانهای مقصد بودند، درست مانند زاده که اکنون در آن است. خیابان نورفولک
مناسب یک پیشنهاد پاییزی، شلوار و پالتوهای سفارشی وجود دارد. علاوه بر این، یک پیراهن با کیفیت برای جدا کردن «عرق» با رنگ مسدود شده و یک ژاکت روکش دار Members Only-meets-aviator استفاده می شود. روپوشهایی که برای لایهبندی مناسب هستند، از جین، کرک و جیر ساخته شدهاند، که دومی روی دامنهای حاشیهدار، تاپها و روسریهایی که میتوانند به عنوان لباس پوشیده شوند نیز دیده میشود و به همین شکل در لوکبوک طراحی شده است. جنوب فرانسه. در کار و اخلاق زاده یک رنگ آفتابی اساسی وجود دارد، و ظاهر غیر فصلی – لباس های پاپ مشبک، لباس توری توری، پیراهن های پارچه ابریشمی شفاف با ترکیب رنگ های ظریف – جلب توجه می کند. در واقع برخی از لباسها و بافتنیها به قدری سبک هستند که تقریباً ارواح لباس هستند.
به این ترتیب، آنها به آخرین نمایش باند MNZ مربوط می شوند، برای بهار 2023، زمانی که طراح اکثراً گروه های بدون خیاطی و ظاهری خاص (دامن هایی که دور بدن را کامل نمی کرد، رویه های رومیزی) ارائه کرد. (اما نه برش دادن) پارچه هایی از مجموعه پارچه های عزیز او. این یک حرکت رادیکال بود، بازنشانی، که از هنر آراستن و لباس پوشیدن به عنوان یک عمل فردی و بازیگوش سخن می گفت. زاده در مورد ترکیب پاییزی خود، برخی از قطعات را به کادوپیچ تشبیه کرد. این به این معنا نیست که آنها آراسته هستند، اما آنها چشم را خوشحال می کنند. لمس خاص زاده، درک او از It-factor، برخی از همان خواص رایحه، تداعی کننده، زیبا و اثیری بودن را دارد.
MNZ با کمتر به چیزهای بیشتری می رسد. گرایشهای تقلیلگرایانه زاده در خدمت مینیمالیسم نیستند، بلکه برای شکلدهی و ساختن هستند. حتی به نظر می رسد که آنها به جنسیت نیز تسری پیدا می کنند. او خاطرنشان کرد: “من مردان را در چیزهای زنانه تر و زنان را در چیزهای مردانه تر قرار می دهم.” این با روحیه گسترده طراح مطابقت دارد. او گفت: «این یک لحظه دور کامل است. من متوجه میشوم که زمان چقدر ارزش دارد – من یک مجموعهدار بودهام – و چگونه عناصری از گذشته عمق زیادی دارند، و آنها مدام کار من را القا میکنند. به یک معنا انگار دیروز است که جذب چیزهای خاصی شده ام [that] اکنون احساس مقدسی کنید.» مد نمیتواند روحها را نجات دهد، اما میتواند به شیوههایی که زمان حال را با آنچه قبلاً آمده است، تسخیر کند.