چمبرز و مولوی با پوشیدن الگوهای رنگارنگ مجموعه پاییزی خود – آنها بهترین تبلیغات خودشان هستند – به نکات برجسته بهار اشاره کردند. تاپ و دامن نامتقارن در نوارهای پر جنب و جوش یا بلوک های رنگی وجود دارد. چمبرز آنها را به پرچمها تشبیه کرد، مقایسهای مناسب برای شبحهای فراگیر اما نه غیرعملی. مجموعهای از لباسهای چاپشده جذاب، جذابیت خود را برای پوشیدن به نمایش میگذارند، یکی با حجم بلوز روی تنه و پشتی شنل مانند، دیگری با آستینهای بزرگ، که دوباره روی یک لباس ظاهر میشوند. جنگ ستارگان تی شرتی که بخشی از پروژه افزایش دوچرخه آنهاست. سومین لباس چاپ شده با یک ارسی شانه پیچ خورده ساخته شده از ژاکت های پف دار استفاده شده و اصلاح شده تکمیل شد. بافتنی ها نیز بخشی از تصویر هستند، و آنها نیز یک پانچ گرافیکی بسته بندی شده اند.
قدم زدن به دفتر مرکزی برند Via Cappuccini مانند قدم گذاشتن در داخل یک کالیدوسکوپ است – تقریباً از هر کسی میتواند یک ماکسیمالیست باشد. اما حتی زنان بدون سبک زاغی طراحان Colville می توانند چیزی در اینجا پیدا کنند. کت و شلوار فنری آنها در پارچه های نرم شسته شده بریده شده است که به آن حالتی سودمند و راحت می دهد.
میلان برای حداقل ها حرکت کرده است. شلوارهای باری، بافتنیهای آجدار و لباسهای اسلیپ در دو روز اول نمایشهای اینجا، با شروع روند شکلگیری، بر باند فرودگاهها غالب شدهاند. اما نه در کولویل. بنیانگذاران لوسیندا چمبرز و مولی مولوی خود را به روندها اهمیت نمیدهند، اما در هر صورت آنقدر به چاپهای هنرمندانه، پارچههای روان و مجموعههای کلاژ مانند متعهد هستند که با بازگشت بیشمار دهه 90 متقاعد شوند.
این روح نیز به لوازم جانبی آنها نفوذ می کند. کیسه های رنگارنگ بافته شده توسط مردم Wayuu در کلمبیا و پارچه های رافیا ساخته شده توسط جامعه صنعتگران زن در ماداگاسکار با توجه به کاربردی بودن و کاربر پسند بودن طراحی شده اند. دستیابی به وضعیت کیف It وارد معادله Chambers و Molloy نمی شود، و با این حال در دنیای کیف های دستی طراحی مشابه، سیلندر بافته شده Colville و کراس بادی کوچکتر دارای این فاکتور It هستند. نزدیکی طراحان به محصول چیزی است که آن را جذاب و خوب می کند.