بسیاری از ما دوباره احساس می کنیم که لباس بپوشیم. برای افراد مختلف معنای متفاوتی دارد. چه یک جفت پاشنه، یک کلاه یا حتی یک خز کهنه. بله، خز واقعی – علاوه بر ساختگی – به نظر می رسد در خیابان های نیویورک بازگشته است. ماریا کورنیخو نیز ظاهر شیکتری دارد، اما میتوانید اعتماد کنید که از خز حیوانات استفاده نخواهد کرد. در میان طراحان همکارش، او پیشرو در تامین منابع مسئول است.
در قسمت مسئولیت، به لباس یقه V بدون آستین در ظاهر 13 دقت کنید که کورنیژو از رول های رنگارنگ مختلف از پرده زیست محیطی ویسکوز استات که در انبارش پیدا کرده بود، به هم چسبیده بود. این یک زیبایی نسخه محدود است. یا ژاکت پنبه ای و پلی استر بازیافتی مشکی، و رویه پوشیده از الیاف طلای فلزی را در نظر بگیرید که او به صورت سفارشی در فرانسه ساخته بود – دلیل بیشتری برای اینکه می توانید در طراحی و لباس پوشیدن پایدار بدرخشید. از آنجایی که نیروهای اقتصاد کلان تجارت را برای طراحان مستقل چالش برانگیزتر کرده است، بحث در مورد پایداری به حاشیه رفته است، اما در اینجا روند گذرا نیست.
سال ها پیش کورنیخو شروع به استفاده از عکس های آیفون به عنوان چاپ روی لباس هایش کرد. نسخه این فصل، که بر روی یک لباس میدی ابریشمی ساده دیده میشود، رندری انتزاعی از پوسترهای تبلیغاتی در ایستگاه متروی Bed-Stuy است. یادداشتهای مجموعه او توضیح میدهند که با استفاده از فرآیند چاپ جوهرافشان دیجیتالی ساخته شده است که نسبت به چاپ صفحهی سنتی زباله کمتری تولید میکند. او برخی از رنگهای موجود در چاپ را برای برخی از قطعات برجسته اینجا انتخاب کرد، از جمله زرد گل همیشه بهار یک تاپ پلی استر بازیافتی و دامن پارچهای مشابه، و سبز جنگلی یک غلاف پارچهای نخی روچیده. همچنین برای Cornejo چشمگیر و غیرعادی: یک کت شلوار مشکی گشاد با پشتی peekaboo.
برای کسانی که نمیخواهند کمی از پوست خود را بچرخانند یا به هر طریق دیگری این کار را انجام دهند، یکی از گزینههای معمولیتر Cornejo، یک عدد جین دایرهای است که از ضایعات صنعتی و ضایعات پنبهای قبل از مصرف ساخته شده است. ژاکت در پارچه جدید شکل پیله ای دارد – پوشانده شده است، اما هنوز مطمئن است که مورد توجه قرار می گیرد.