او نام مجموعه خود را مواظب باش، مراقب باش، برگرفته از بیتی در شعر سیلویا پلات «بانو لازاروس» گذاشته است. پیرس گفت که عروسی و آمادگی برای مرگ در دوران ویکتوریا دست به دست هم می دادند. برای یک زن عادی بود که کفن خود را با شلوار عروسش درست کنند تا برای مرگ احتمالی در هنگام زایمان آماده شوند. در نگاه دوم، کادوهای توری او معنای ترسناک تری پیدا کرد.
“لیدی لازاروس” پلات او را به دلیل “تصویرسازی شدیدش از زمانی که شکننده است، و او به نوعی خود را می پیچد، او را تحریک می کند، سپس دوباره متولد می شود تا زنی قوی تر شود. بنابراین من دوباره به زره و عملکرد لباس به عنوان محافظ نگاه می کردم. من واقعاً می خواستم یک توری قلاب بافی ایرلندی شکننده بپوشم اما آن را به روشی امروزی وارد کنم. بنابراین من واقعاً می‌خواهم که او این قدرت را در ساختن داشته باشد، بلکه نرمی را نیز داشته باشد.»
هنگامی که دسته‌ای از دختران سفیدپوش شروع به قدم زدن روی تخته‌های ساده کلیسای آمریکایی در پاریس کردند، سکوت بر روی جماعت فرود آمد. درباره طراح ایرلندی Roisin Pierce در چند فصل گذشته صحبت شده است. این چهارمین مجموعه او بود، اما اولین ارائه او – لحظه ای برای مشاهده اینکه چگونه قلوه های پارچه سفید تخم مرغ و لایه های پیچیده قلاب بافی و توری او در حرکت به نظر می رسند.
ایرلند امروز یک کشور اروپایی مدرن و لیبرال است، اما آسیب های نسلی مشترک بسیار عمیق است. پیرس در مجموعه قبلی از رفتار ظالمانه و صنعتی با مادران مجرد در خشکشویی مادلین ایرلند صحبت کرد. این بار، او «به کمیته ادبیات شیطانی نگاه می کرد. آنها نویسندگان فمینیستی مانند سیلویا پلات و ادنا اوبراین را ممنوع کردند. ووگ در لیست بود همچنین هرگونه اطلاعات در مورد آناتومی زنان و اطلاعات باروری،” او گفت. «بنابراین این موضوع در مورد چگونگی کنترل زنان بود. و با توجه به تمام اتفاقاتی که در مورد رو در مقابل وید، و برای زنان در افغانستان و ایران رخ می‌دهد، فکر می‌کردم که بسیار مرتبط بود.»
با در دست گرفتن حجاب، یک روسری متعلق به دهه 1920 ساخته شده از پارچه گلدار، یک کیف عروسکی کوچک، و یک شنل ریزه‌دار، تصور می‌کنید که پیرس باید اولین مراسم عشای ربانی، عروس‌ها، ساقدوش‌ها و یکشنبه بهترین را جشن بگیرد. اما در زیر آن همه سفیدی بکر، پیرس داستان سرایی بسیار تاریکی را در مورد تاریخ طولانی سرکوب زنان توسط کلیسا و دولت کاتولیک ایرلند آغاز کرد.
پیرس به ارزش مواد و مهارت های مورد استفاده توسط زنان در طول زمان و جغرافیا به روشی واقعی اشاره می کند. او گفت که در طول قحطی ایرلند در دهه 1840، زنان فقیر توانستند با ساختن و فروش توری های خوب از خانه های خود، خانواده خود را از گرسنگی نجات دهند. من اخیراً یک فیلم مستند در مورد زنان در افغانستان تماشا کردم – زنان تحصیل کرده ای که دیگر نمی توانند شغل داشته باشند – که به ساخت جواهرات زیبا از سلاح متوسل شده اند. من پیوندی را در آنجا دیدم، با آنچه در گذشته اتفاق افتاده است. گرفتن موقعیت‌های واقعاً منفی و ساختن چیزی زیبا.»
معصومیت و زیبایی عجیب و غریبی که به آرامی در قلاب‌های پیرس، گل‌های سه بعدی و شبکه‌های نرم قلاب‌بافی پیرس نقش بسته است، در دوبلین ساخته شده است. پیرس گفت: «این من و مادرم هستیم. ما همچنین در سال گذشته هر یکشنبه به دختران در ایرلند نحوه ساخت قلاب بافی چهارفرویلی را آموزش دادیم تا این کاردستی‌ها برای نسل‌های جدید ادامه یابد. این واقعا برای من مهم بود. اما این فقط سنت‌های گذشته را نمی‌گیرد. تحقیقات زیادی در مورد تکنیک ها وجود دارد. مانند کشیدن آرام نخ ها در پارچه، بنابراین این الگوی سه بعدی را ایجاد می کند.