اولین هسته مهم تصاویری که در موزه نگهداری می شود توسط آثار کسانی که اکنون استادان بزرگ عکاسی ایتالیایی و اروپایی به شمار می آیند نشان داده می شود و مصادف با فصلی است که در آن سفارش عمومی نوعی حمایت از هنرمندان را نشان می دهد، ابزاری موثر برای تولید و دستیابی به آثار جدید و همچنین حوزه بحث و تقابل نظری. در این حوزه، که اساساً با اواسط دهه 2000 به پایان رسید، نویسندگانی مانند لوئیجی گری، گابریله باسیلیکو، میمو جودیس، وینچنزو کاستلا، و سپس ماریو کرسی، اولیو باربیری، والتر نیدرمایر، تا نویسندگان جوان‌تری که با معماری و معماری مواجه می‌شوند. فضای شهری به طور فزاینده ای متنوع (پائولا دی بلو، لوکا آندرئونی، مارکو سیگنورینی، پائولا دی پیتری، لوئیجی گاریلیو، فرانچسکو جودیس) وارد مجموعه ها شده است.
این نویسندگان در سه خط اصلی تحقیق به دست آمده اند:
– مجموعه ای از پروژه های مشارکتی و آثار هنری عمومی که ساکنان و جوامع را به همراه هنرمندان (پائولو ریولزی، آریانا آرکارا، کلودیو بورچیا) در ایجاد پروژه های جمعی درگیر می کند.
– مجموعه‌ای از سفارش‌های اختصاص یافته به نسل‌های جوان (Abitanti، Atlante Architettura Contemporanea، Refocus) که در محدوده بین مستندسازی و تحقیقات خالص، نزدیک به 100 هنرمند نوظهور را شامل می‌شود.
– تولید یا دستیابی به آثار مهمی ساخته شده توسط برخی از نویسندگان مهم که در مجموعه های موزه حضور نداشتند، هنرمندانی متعلق به نوعی از نسل لولا، متولد اواسط دهه 1960 تا اواسط دهه 1970، که به صورت مستقیم شکل گرفته اند. مطابق با سنت عکاسی منظره ایتالیایی بود، اما سپس شیوه‌ها و زبان‌های خود را در جهت‌های کمتر ارتدکس، مطابق با تکامل بافت بین‌المللی گسترش داد.
در مجموعه‌های MUFOCO (Museo di Fotografia Contemporanea)، موضوع منظر، هم از منظر نمادین، هم از نظر نمادین – از تجربه Archivio dello Spazio است که خود پروژه موزه مطرح می‌شود – و به ویژه به این دلیل که نقش مهمی که عکاسی منظره در تکامل عکاسی ایتالیایی از دهه 1980 ایفا کرده است.
به همین دلیل، در سال‌های اخیر، هسته‌های متنوع‌تری از آثار به‌تدریج جمع‌آوری شده‌اند، به لطف علاقه‌ی مجدد به سفارش‌دهی توسط مؤسسات عمومی، که به نسل‌های جدید نویسندگان اجازه می‌دهد تا با مفهومی در حال گسترش از چشم‌انداز سر و کار داشته باشند. یک روش کاری که تمایل به چند رشته ای دارد، و با آزادی زیاد تحقیقات بصری و طراحی که اکنون به لطف ظهور کامل دیجیتال، تثبیت شده است.
22 اکتبر 2022 – 29 ژانویه 2023
چهارشنبه، پنجشنبه جمعه | ساعت 16:00 – 19:00
شنبه و یکشنبه | ساعت 10:00 – 19:00
این پروژه‌ها که بین سال‌های 2010 تا 2020 ساخته شده‌اند، در سال 2021 به لطف فراخوان استراتژی عکاسی 2022 که توسط اداره کل خلاقیت معاصر وزارت فرهنگ تبلیغ می‌شود، خریداری شدند و اکنون برای اولین بار در معرض دید عموم قرار گرفته‌اند.
MUFOCO – موزه عکس معاصر
ویلا گیرلاندا
از طریق فروا، 10
20092، Cinisello Balsamo، Milano
در این گروه آخر، در کنار دستیابی به آثار مهم هنرمندانی مانند آرمین لینکه و فرانچسکو جودیس، آثار 6 هنرمند تشکیل دهنده نمایشگاه قرار دارند. Paesaggio dopo paesaggio: آندره آ بوتو، کلودیو گوبی، استفانو گرازیانی، جیووانی هانینن، سابرینا راگوچی و فیلیپو رومانو. اینها نویسندگانی هستند که در طول سال‌ها تحقیقی را که اکنون در سطح ملی و گاهی در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است، شرح داده‌اند، و به طور مداوم زبان‌ها و شیوه‌هایی را آزمایش می‌کنند که از دیدگاه‌های بدیع و اغلب غافلگیرکننده منعکس می‌شود.
Paesaggio dopo paesaggio
عکس‌های آندره آ بوتو، کلودیو گوبی، استفانو گرازیانی، جیووانی هانینن، سابرینا
سرپرستی ماتئو بالدوزی
ورودی رایگان