طراحان در مصاحبه قبل از نمایش تاکید کردند که این طور نبود که یک نمایش آشکارا سیاسی باشد. مانند بسیاری دیگر در این فصل، آنها می خواستند واقعاً روی لباس تمرکز کنند و از شکل و حجم لذت ببرند. Huseby اشاره کرد که در GmbH تغییر تمرکز از تاریخ شخصی و آسیب‌های روحی به تاریخ مد، «راهی برای یافتن آزادی با مد برای ما بود». ایسیک اضافه کرد: «من همچنین فکر می‌کنم ما واقعاً علاقه‌مندیم که خودمان را با درخشش کامل به چالش بکشیم، زیرا این چیزی نیست که لزوماً با آن ارتباط داشته باشیم یا حتی با آن راحت باشیم.» در این مجموعه مطمئن، که به گفته طراحان، ارجاعاتی به Yves Saint Laurent و Azzedine Alaïa اشاره شده است، هیچ لرزشی آشکار نشد. بسیاری از سیلوئت‌های مشخص مانند لباس کت کوتاه برگشته بودند، اما با جریان‌هایی که می‌توانستند محکم بسته شوند تا کرست را ببندند یا آزادانه پرواز کنند، دگرگون شده و قابل تغییر است. تاپ‌های پاپیونی بیرون از شانه مخملی یا با پاپیون‌های بزرگ به‌خصوص در لباس‌های مردانه غیرمنتظره بودند.
هیچ چیز بیشتر از یک پاپیون بزرگ نشانی از مد لباس نمی‌دهد، و بیش از یکی از آنها – و همچنین استیل‌ها و استریمرها – در مجموعه پاییزی GmbH وجود داشت که می‌توان آن را مطالعه‌ای در زرق و برق آتونال توصیف کرد. تصاویر لوک‌بوک دنیایی دور از محیط دودآلود و تاریک اجرای الکساندر هوزبی و سرهات ایسیک که با کمک دوستانی از زادگاهشان برلین در پاریس به روی صحنه رفتند. رقصندگان باله شهری آن با موسیقی زنده کارگری، با استفاده از حرکات برای انتقال ظرافت از طریق لنزهای مختلف، اجرا کردند. حرکات ایراد مانند آنها هم به مد لباس دهه 50 و هم به احیای آن توسط جوامع حاشیه‌ای در تالار رقص (واژینگ) و فرهنگ‌های درگ اشاره داشت.