عاشقانه ملایم و نشخوارکننده سلین سانگ، از بسیاری جهات، معکوس پیکارسک بدون محدودیت گرویگ است، اما در صبح نامزدی اسکار، سرنوشت آنها تا حدی منعکس شد: فیلمنامه حساس آن در کنار بهترین تصویر به رسمیت شناخته شد، اما سونگ آن را از دست داد. در جایگاه بهترین کارگردانی قرار گرفت، و گرتا لی که به ناعادلانه از گرتا فصل جوایز غافل شد، نیز در فهرست نهایی بهترین بازیگر زن قرار نگرفت. هر دو سزاوار ستایش بیشتر برای کار صمیمانه و دست کم گرفته‌شان در این داستان از دلبرهای دوران کودکی هستند که به دلیل شرایط از هم جدا شده‌اند. با این حال، اگر تسلی بخش باشد، مطمئناً، هرچه که باشد، به عنوان یکی از بهترین فیلم های سال 2023 در خاطره ها باقی خواهد ماند.
اصل و نسب
آوا دوورنی در آخرین حماسه ویرانگر عاطفی خود، کاری غیرممکن را انجام می دهد: پرفروش ترین کتاب غیرداستانی تحسین شده ایزابل ویلکرسون. کاست: ریشه های نارضایتی های مااو با مطالعه سیستم کاست هندی و سلسله مراتب آلمان نازی در رابطه با انقیاد طولانی مدت آمریکایی های آفریقایی تبار، به عنوان منبع اصلی خود، داستان را به شکلی مبتکرانه تنظیم کرده است تا نویسنده برنده جایزه پولیتزر خود را (همانطور که توسط یک سلطنتی تجسم یافته است) قرار دهد. Aunjanue Ellis-Taylor) در مرکز آن. تحت هدایت او، این یک بررسی عمیقاً متحرک، به آسانی قابل هضم و به طور غیرمنتظره ای خنده دار است هم از قرن ها تاریخ و هم شادی ها و ناراحتی های شخصی زنی که همه آن ها را در جستجوی پاسخ می گذراند. اگر این کافی نبود، نویسنده تمام این کارها را خارج از سیستم استودیویی انجام داد، تنها در 37 روز در سه قاره فیلمبرداری کرد و سفر خود را در جشنواره فیلم ونیز به پایان رساند، جایی که او به طرز حیرت انگیزی اولین زن آفریقایی آمریکایی بود که ارائه یک فیلم در رقابت در 80 سال. به نوعی، آکادمی هنوز آن را از همه دسته بندی ها حذف کرده است – اما، این فیلمی است که باید ببینید، و مطمئناً شما را به گریه می اندازد.