جهان‌سازی بخشی از کاری است که طراحان انجام می‌دهند، اما تعداد کمی جهان‌ها را با قطب‌های دوردست (خودی/خارجی، شرق/غرب و غیره) مانند حسین چلایان ساخته‌اند. چالایان به عنوان دانشجو در سنترال سنت مارتینز، مجموعه فارغ التحصیلان خود را در زمین دفن کرد تا آن را پیر کند. اسمش را بگذارید ارتباط با طبیعت. ماشین‌های سفر، ارتباطات و جنگ از جمله موضوعات مجموعه پاییز 1995 چالایان، در امتداد استوای دروغین بود. او در سال 1998 گفت: “من به تأثیر فناوری و احساس گم شدن و کوچکی ما در فرصت های بی پایان فناوری علاقه مند هستم.” ووگ مصاحبه. “من به از دست دادن هویت علاقه مند هستم، این ایده که کاوش در “دیگری” می تواند باعث شود خودت را گم کنی.”
استفاده چالایان از جواهرات آنتن مانند و چاپ نقشه روی کاغذ Tyvek (لباسی که بیورک از آن بر روی جلد آلبوم خود در سال 1995 پوشیده بود. پست) همه نشان می دهد که این مجموعه به نحوی در مورد ناوبری – در بین مکان ها، بلکه از طریق زندگی در تمام افراط های آن بود.
یادداشت سردبیر: این مجموعه در ابتدا در مارس 1995 در لندن ارائه شد و به عنوان بخشی از تلاش های مداوم Vogue Runway برای مستندسازی شوهای مد تاریخی دیجیتالی شده است.
راه های زیادی برای نگاه کردن به این قطعه وجود دارد. بر اساس فرهنگ لغت، استوا (که در عنوان نمایش به آن اشاره شده است) “خطی خیالی است که در اطراف زمین ترسیم شده است، به طور مساوی از هر دو قطب فاصله دارد، زمین را به نیمکره شمالی و جنوبی تقسیم می کند و موازی عرض جغرافیایی 0 درجه را تشکیل می دهد.” اگر همانطور که چالایان بیان کرد، فناوری مخلوق بشریت است، شاید طبیعت مخلوق خدا باشد و چیزی که نمی توان آن را کنترل کرد، مهم نیست که چند بار نقشه برداری، سفر یا کاوش شود. شاید مدل چالایان در یک نوع محافظ «جعبه قلبی شکل» قفل شده باشد که (به زور) او را به زمین می‌بندد و از صاف کردنش جلوگیری می‌کند.