ژان لوک گدار، کارگردان افسانه‌ای موج نو فرانسه در ۹۱ سالگی درگذشت

نادیده گرفتن هالیوود بخشی از روحیه ضد نظام او بود. بعد از بی نفس او در جشنواره کن 1960 با استقبال خوبی روبرو شد، او به یک روزنامه نگار گفت: «این تصور را دارم که کمتر از یک سال پیش سینما را دوست دارم – صرفاً به این دلیل که فیلمی ساخته ام و فیلم با استقبال خوبی روبرو شد و غیره. . بنابراین امیدوارم که فیلم دومم با استقبال بسیار بدی مواجه شود و این باعث شود که دوباره بخواهم فیلم بسازم.»



منبع

او که در دور جشنواره اروپا راحت تر بود، هشت بار نامزد جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز شد، در سال 1982 جایزه افتخاری و خود در سال 1983 این جایزه را دریافت کرد. 9 بار نامزد نخل طلای جشنواره فیلم کن شد، اما هرگز موفق نشد. او در سال 2014 در سن 83 سالگی جایزه هیئت داوران را دریافت کرد خداحافظ زبان، یک مقاله بصری عمدا دانه دانه تولید شده به صورت سه بعدی که این نیویورک تایمز به نام “گیج کننده و زیبا”. در سال 2018، او نخل طلای ویژه را دریافت کرد، اولین جایزه ای که تا به حال دریافت می شود، برای فیلم دیستوپیایی اش. کتاب تصویر.

او کار خود را نقطه مقابل فیلمسازی هالیوود می دانست که به گفته او «عمدتاً توسط وکلا و نمایندگان ساخته شده است». هنگامی که در سال 2010 به او جایزه اسکار افتخاری اعطا شد، به مراسم سفر نکرد و این جایزه را نادیده گرفت. اگر آکادمی دوست دارد این کار را انجام دهد، اجازه دهید این کار را انجام دهد. اما من فکر می کنم عجیب است.» گدار در آن زمان گفت. از خودم پرسیدم، کدام یک از فیلم های من را دیده اند؟ آیا آنها واقعاً فیلم های من را می شناسند؟»

او که در رویکرد خود به فیلمسازی رادیکال بود، تکنیک جامپ کات را پیشرو کرد، بازیگرانش را تشویق کرد که دیوار چهارم را به عنوان بخشی از «اثر بیگانگی» برشتی بشکنند و همراه با مدیر فیلمبرداری خود رائول کوتارد اغلب با دوربین های دستی و بدون فیلمنامه کوئنتین تارانتینو کارگردان، که به شدت سنت‌های سینمایی را نادیده می‌گیرد، توانایی گدار را در «تکنیک سینما به سختی در نظر می‌گیرد، اما همیشه یک ضد نسخه هوشمندانه از تکنیک پیدا می‌کند» ستایش کرد.

گدار که به طور گسترده به عنوان یکی از بهترین کارگردانان مولف تاریخ شناخته می شود، بنیانگذار جنبش موج نو سینمای فرانسه بود. او در دهه 1960 پس از اکران فیلم پیشگامانه خود در سال 1959 به شهرت رسید. بی نفس. اثری که ریچارد رود، منتقد فیلم و بنیانگذار جشنواره فیلم نیویورک، زمانی چنین گفت: «سینما قبل از گدار وجود دارد و سینما بعد از گدار».

ژان لوک گدار، کارگردان و نویسنده فرانسوی در 91 سالگی درگذشت رهایی گزارش کرده است.