«مادر من به محیط زیست و ساختن بسیار علاقه داشت شما والنتین از طریق زوم از کافهای در دانشگاه سیراکیوز به من میگوید که در حال حاضر در زمینه مطالعات محیطی تحصیل میکند. او من را به ذخیرهگاههای طبیعی، کمپها و تمام این فعالیتهایی برد که مرا با طبیعت پیوند میداد، زیرا میدانست که برای من سختتر خواهد بود، زیرا واقعاً به آن دسترسی نداشتم. [because of where we lived]” والنتین از زمانی که 9 ساله بود، هر تابستان به کمپ های دور از دسترس در مناطق مختلف طبیعت در جزیره می رفت. زمانی که او 13 ساله بود، او در آنها کار می کرد. در همان سال، او شروع به تحصیل در دبیرستان دانشگاه، که بخشی از دانشگاه پورتوریکو است، کرد و مدتها به دلیل مشارکت سیاسی سنگین آن شهرت داشت. «وقتی کلاس نهم بودم، یک اعتصاب عمومی در دانشکده رخ داد که باعث شد [my] مدرسه اعتصاب عمومی کرد و من رهبر شدم. من در هر اعتراض و هر جلسه ای بودم.
خیابانهای سنگفرش شده اسپانیایی استعماری Old San Juan در پورتوریکو تقریباً همیشه مملو از توریستهایی است، چه از کشتیهای تفریحی متعددی که در آن نزدیکی پهلو گرفتهاند، چه از هتلهای ساحلی کمی پایینتر در Condado. اما مردم محلی نیز وجود دارند: کسانی که برای پرواز بادبادک با فرزندان خود در زمین های سرسبز روبروی قلعه ال مورو آمده اند، یا به سادگی یک شنبه یا یکشنبه تنبل را با قدم زدن در خیابان ها و خوردن یک غذا می گذرانند. آلکاپوریا اینجا، نوشیدن یک پینا کولادا در آنجا. این مملو از خاطرات و معنای عاطفی برای پورتوریکویی ها است، چه کسانی که در جزیره هستند و چه در دیاسپورا. این مکان همچنین محل La Fortaleza است که از قرن شانزدهم محل زندگی فرماندار بوده و به همین دلیل اغلب محل اعتراض بوده است. و اینجاست که ایزابل والنتین فعال جوان بزرگ شد.
با نامی برگرفته از تاریخ قبیله لاکوتا انجمن توکالا– گروهی از رزمندگان که از جوانی شجاعت و رهبری از خود نشان دادند-توکالا هست یک سری عکاسی توجه به نسل بعدی فعالان اقلیم BIPOC. منتشر شده منحصرا در ووگ، این پروژه توسط مدیر خلاق و صاحب سبک رهبری می شود مارکوس کوریا و عکاس کارلوس جارامیلو، که با آنها کار کرده اند ائتلاف آینده برای هر سوژه بودجه اضافی (حداکثر 5000 دلار) فراهم کند تا بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند.