پس منطقی است که ساکاناکا نام برچسب خود را Considered Objects بگذارد. این زن 39 ساله خط تولید خود – مجموعهای از ژاکتها، لباسها و پیراهنهای دستدوز که تماماً از کیمونوها و منسوجات بازسازیشده ژاپنی ساخته شدهاند- را درست دو سال پیش راهاندازی کرد. او می گوید: “من هرگز رویای راه اندازی یک تجارت را نداشتم.” من خوشحال بودم که در جهت دیدگاه دیگران کار می کردم. اما در برخی موارد، بخشی از شما وجود دارد که می خواهد آنچه را که می خواهید بگویید را بررسی کند. زمان برد تا بتوانم آن را کشف کنم.»
ساکاناکا حرف های زیادی برای گفتن دارد. او با 20 سال تجربه، فلسفه طراحی خود را توسعه داده است. او در حالی که پانل های پیچیده و با دست دوخته شده یک کیمونوی تابستانی قدیمی را به من نشان می دهد، می گوید: «من هیچ علاقه ای به خرید مواد جدید یا تولید با آسیاب ندارم. همانطور که او به آستر پنبهای و تاجهای خانوادگی نقاشی شده با دست اشاره میکند (نقشهای خانواده پدری و مادری خودش روی هر یک از بازوهایش خالکوبی شده است)، مشخص میشود که او فقط لباس درست نمیکند. او داستان های قدیمی را به لباس های معاصر می دوزد. «پس از سالها کار در برندهای مد مختلف، متوجه شدم که میتوانید روی این چرخ همستر گیر کنید. چیزی که همیشه برای من پایهگذاری میکرد این بود که “چگونه میتوانم نه تنها معنای واقعی را در این چیزها بیابم، بلکه چگونه می توانم از طریق این قطعات ارتباط برقرار کنم؟”