شون عزیز،
من اخیراً از دوست دختر 8 ماهه ام جدا شدم زیرا فهمیدم که با وجود اینکه به او اهمیت می دهم اما او را دوست ندارم. این اولین رابطه جدی من پس از مدتی بود و در حالی که دوستان و خانواده ام را عمیقاً دوست دارم، سال هاست که هیچ کس را عاشقانه دوست ندارم.
این من را به نکته بعدی رهنمون می‌کند، که ممکن است برخی از خوانندگان آن را آزاردهنده بدانند، اما از شما می‌خواهم که از این به بعد همیشه در ذهن خود نگه دارید: بسیاری از افراد در روابطی که در اطراف خود می‌بینید، در واقع عاشق آنها نیستند. یکی دیگر. واقعا – جدا. قول می دهم فقط تلخ نباشم. این که همه روابط، صرفاً به واسطه وجودشان، شاهدی بر عشق رمانتیک هستند، فقط داستانی است که برای خودمان تعریف می کنیم و این داستانی است که در افراد مجرد و کسانی که در روابط بی عشق هستند، احساس شرم و طرد شدن ایجاد می کند. این به همان اندازه دروغ است که این تصور که عشق رمانتیک به خودی خود برای ایجاد یک رابطه سالم کافی است. مردم به دلایل زیادی با هم هستند. برخی افراد صرفاً از روی عادت یا ترس از تنها ماندن یا به دلیل تعهد به زندگی مشترک خانه و بچه با هم هستند. عشق ممکن است مدت ها پیش رفته باشد. این چیزها – عشق و روابط – البته به هم مرتبط هستند، اما به هم وابسته نیستند.