مسابقه استپرز شیکاگو جنبه متفاوتی از شهر را نشان می دهد

در طول سال‌ها، شیکاگو استپینگ به‌عنوان پلی بین بخش‌هایی از شهر که اغلب توسط تنش‌های گروهی و خشونت تقسیم شده است، عمل کرده است. چتمن می‌گوید: «اگر در مجموعه من دعوا می‌کردی، نمی‌توانستی یک سال به رویدادهای من بیایی. چتمن رقصندگان را از جنوب و غرب شهر دعوت کرد – جایی که باندهای محلی اغلب در تضاد بودند – و اطمینان حاصل کرد که هنگام شرکت در مهمانی های او از درگیری جلوگیری می کند. در جنوب شهر، خط 50 یارد یک نقطه محبوب با پلکان است. یک رقصنده در آنجا می گوید اولین قانون برای پا گذاشتن این است که همیشه خونسرد باشید. تلاش های چتمن برای پخش رقص در سطح شهر بسیار مهم بود.

شیکاگو استپینگ در باربیکیوها و کلوب های حیاط خلوت شهر متولد شد. این سبکی از رقص است که با حرکات بدنی حسی، چرخش شریک به یکدیگر و حرکت با پاهای فانتزی مشخص می شود. سرعت تا حد زیادی توسط دی جی کنترل می شود. به عنوان مثال، آهنگی مانند «زندگی در کشور» از Ebonys، سرعت را کاهش می‌دهد و رقصندگان را به تماس نزدیک سوق می‌دهد، در حالی که «شیکاگو استایل» اثر Carmichael Musiclover به رقصندگان اجازه می‌دهد تا سریع‌تر بچرخند و حرکات منحصر به فرد پا خود را به نمایش بگذارند. اگرچه خاستگاه دقیق سبک رقص به قبل از دهه 1970 برمی گردد، اما در آن دهه بود که نام خود را به دست آورد – توسط دی جی شیکاگو سام چتمن، که به محبوبیت این رقص کمک کرد.

در طول تاریخ خود، این رقص اغلب نسل به نسل منتقل شده است. شاون بندی، 39 ساله، با تماشای عمه ها و عموهایش و دیگر رقصندگان با تجربه تر در جامعه قدم زدن در مهمانی های کارت زیرزمین خانواده اش، قدم برداشتن را آموخت. ست های پله، به عنوان گردهمایی ها، یکی از معدود مکان هایی است که می توانید زوج های 60 ساله و یکی 30 ساله را در حال رقصیدن با هم بیابید.



منبع