برچ در یک قرار ملاقات در نمایشگاه گفت: “من خطوط تمیز می خواستم.” این به تی شرت‌های آیرودینامیک و دامن‌های باریک به رنگ سفید تک رنگ یا آبی سرمه‌ای که فقط با یک کمربند میخ‌دار نشان داده شده‌اند، یا به یک تاپ دستمال چرمی که با تعداد بیشتری از آن میخ‌های نقره‌ای تزئین شده با شلوارهای شیک و صاف ترجمه شده است. خیاطی حداقل است و از هرگونه سخت افزار قابل مشاهده پاک شده است.
خود برچ همیشه در حال حرکت است، شاید به همین دلیل است که اخیراً به پارچه‌های کشدار و فرم‌های لاغر و تقریباً ورزشی متمایل شده است. سپتامبر گذشته در نمایشگاه بهاری خود، او یک مفهوم مدولار را معرفی کرد که یک دامن کشدار و تیوپی را با شلوارهای شلوار کاپری ترکیب می کرد، یا یک تاپ کش دار و یک دامن نیمه شفاف و نیمه شفاف را ترکیب می کرد. برای استراحت، یک جفت لباس وجود دارد که رنگ‌بندی آن ظاهرها را بازسازی می‌کند – همان تاثیر بزرگ اما در یک شکل همه‌چیز ساده‌تر. ژاکت های عمیق v همراه با دیکی های یقه اسکی شفاف در اینجا همین کار را می کنند: ظاهر لایه ها را در یک قطعه کامل به دست می آورید. (برخلاف دیکی های سنتی، این ها جدا شدنی نیستند.)
مینیمال اما حسی پیام پشت سه لباس خاص است که نشانه های خود را از توتوهای بالرین گرفته است. با ترکیب یک نیم تنه توری کشدار با یک دامن روان که از زیر سیم منحنی پوشانده شده است، آنها به بدن نمی چسبند، بلکه به نظر می رسد در بالای آن شناور هستند. به نظر می‌رسید که برچ با ست کردن آنها با کفگیر، به نقطه‌ای باز می‌گردد که چند سالی است به خانه می‌رود، جایی که برای این طراح، راحتی و زرق و برق به طور جدایی‌ناپذیری در هم تنیده شده‌اند.