پدر و مادر نلی پرتو در سال ۱۳۵۸ پس از انقلاب ایران را ترک کردند. او مدت کوتاهی پس از آن متولد شد، اما هرگز قادر به ملاقات نبود. او گفت: «وقتی مجموعه را شروع کردم، غرق در همه چیز بودم. عجیب است که پدر و مادرت هر دو از یک کشور خاص آمده باشند و هرگز نتوانی به آنجا سفر کنی، بنابراین همه چیز نزدیک به خانه است. پرتو همیشه مجذوب تخت جمشید باستان بود و به تصاویر مجسمه ها و نقش برجسته های آن دوران نگاه می کرد. «تاریخچه‌ای باورنکردنی در حکاکی‌ها وجود دارد، زیبایی بسیار زیادی. می‌خواستم روی چیزی تمرکز کنم که در ایران باعث خوشحالی من شود.»
در جای دیگر، طراح تمایل خود را به رنگ‌بندی با یک بلوز جعبه‌ای سیاه و سفید و یک دامن همسان و جالب‌تر، یک کت و شلوار راه راه ضخیم نشان داد. سیلوئت آن مدرن بود. ژاکت تک سینه به گونه‌ای برش خورده بود که به وسط ران ضربه بزند – و به راحتی توسط کسانی که استایل ماجراجویانه داشتند می‌توانست آن را بپوشند – و شلوار صاف کمی بالای مچ پا می‌خورد. لباسی که به صورت محلی در بروکلین ساخته شده بود، لباس برجسته فصل بود. این مجموعه که با بیرکن استاک لاستیکی سیاه یا سفید طراحی شده است، شیوه زندگی زنان امروزی را در دنیای واقعی منعکس می‌کند که به خوبی می‌داند که آزادی لباس پوشیدن آنطور که می‌خواهید، چیزی نیست که بدیهی باشد.