اما فیگ احتمالاً به چیزهای بدیهی راضی نیست و اینجاست که همه چیز جالب می شود. ژاکت پشمی کلاسیک را در نظر بگیرید که به جای آن از پشم گوسفندی استفاده می شود که جلوه پارچه بوکله را داشت. یا الگوی پازلی تکه تکه ای که روی یک ژاکت ساده که به شکل آستر کت بود و برای پوشیدن به عنوان لایه بیرونی یا وسطی مناسب بود. به راحتی می توان هر دو مورد را با وینتاژ اشتباه گرفت، به جز لوگوهای Kith که به طرز ماهرانه ای روی آنها نقش بسته است. یک ژاکت صحرایی با چندین جیب در پارچه‌ای با تکنولوژی قرمز روشن (“با دست نخی”) شبیه آن چیزی است که ممکن است کسی به طور تصادفی از کمد والدینش بدزدد و سپس وقتی کسی آن را تعریف می‌کند مخفیانه به خود ببالد. آن را با شلوار کالسکه‌ای سبز رنگ، که جزء اصلی کمد لباس کیث بود، ست کرد. شلوار باربری ممکن است در حال حاضر یک ترند باشد، اما فیگ می داند که چگونه آنها را به درستی انجام دهد. برخی از سبک ها دارای ساق پهن تر هستند، برخی دیگر کمی مخروطی هستند. او همچنین آنها را از پنبه‌ی شل‌وغ و «پارچه‌ای که به نظر می‌رسد مانند کرفس است» درست کرد.
چالش فیگ و تیمش در حال حاضر ایجاد تعادل بین خواسته های جدید و بالغ تر اوست (“من نمی خواهم مانند یک پدر بدون [people] او گفت که بچه‌ام را با خودم می‌بینم،» با خواسته‌های بچه‌هایی که بیرون فروشگاه‌هایش صف می‌کشند (احتمالاً «نمی‌خواهم مثل پدر به نظر بیایم»، تمام قد). تا اینجای کار، من می‌توانم بگویم، آنها با سختی به این چالش پاسخ می‌دهند. یک ژاکت چرمی قرمز رنگ با تکه‌ها و گلدوزی‌هایی که مکان‌های فروشگاه‌های کیث در سراسر جهان را نشان می‌دهد، راهی واضح برای ازدواج این دو غریزه است – چرم لذیذ، ایتالیایی است و احتمالاً با افزایش سن بهبود می‌یابد.