مجموعه پیش از پاییز 2023 ماریا مک مانوس

کت و شلوار یکی از مکان هایی است که مک مانوس در آن می درخشد، و در این فصل، یک ژاکت سفید برش از ویسکوز دارای گواهی FSC ژاپنی، شلخته بود، با کمی شانه اغراق آمیز – او یک دکمه در زیر یقه اضافه کرد تا بتواند آن را بپوشد. بسته، که یک شبح نامتقارن جالب ایجاد کرد. تی شرت های اصلی اکنون از 80 درصد مواد بازیافتی ساخته می شوند. او گفت: “در حالت ایده آل، کل مجموعه از پارچه هایی مانند این ساخته می شود.” مک مانوس همیشه مفتخر بوده که نحوه پوشیدن لباس هایش را در داخل نشان می دهد و در این فصل از بسیاری از لباس هایش که از داخل پوشیده شده اند یا با کمربندهای آشکار عکس گرفته است. ما سعی می‌کنیم به همان اندازه که در بیرون وقت بگذاریم، در درون خود صرف کنیم.»



منبع علیرغم دورنمای تیره و تار فیلم، مجموعه حاصل از خود مطمئن بود و – به جرأت می‌توان گفت – خوش‌بینانه بود، که مشخصه آن پالت رنگی صورتی گل صد تومانی بود که با قهوه‌ای شکلاتی غنی پایه‌گذاری شده بود. او پوستری را برای فیلم پیدا کرده بود که در آن نمونه ای از صورتی انتزاعی بر پیش زمینه تسلط دارد و مونیکا ویتی و بازیگر دیگری در پشت آن ایستاده اند. “بیشتر تصاویری که برای فیلم پیدا می کنید قرمز هستند، [but from this poster] را گرفتیم رزا به جای روزو” (Rosso به معنای قرمز ایتالیایی است.) بافتنی‌های نیمه شفاف فنری به لباس‌ها و دامن‌های هوادار تبدیل شدند. در مدل، آنها به نظر می رسیدند که با لغزش های کوچک زیر پوشیده شده بودند، اما در واقع بخشی از لباس بود. ما پارچه را با گیج سنگین‌تری در بالا ساختیم، و سپس در پایین سبک‌تر می‌شود، بنابراین می‌توانید بدون نشان دادن لباس‌هایتان به دنیا ظاهری شفاف داشته باشید.» برای افراد ساده‌تر، تکه‌های ساخته شده از بافتنی‌های قلاب‌بافی – یک پیراهن شانه‌دار بزرگ مشکی با یقه پولو، پوشیده شده با شورت دوچرخه‌سواری مک‌مانوس و یک لباس بلند سفید، جایگزین‌های خوبی بودند.

ماریا مک مانوس در این فصل به سینما نگاه کرد. به طور مشخص ایل دسرتو روسو، فیلم میکل آنژ آنتونیونی محصول 1964 که اولین فیلم رنگی او بود. مک مانوس به یاد می آورد: «به طرز خیره کننده ای زیباست»، اما به موضوعاتی نیز می پردازد که طراح هر روز در کار خود با آنها سروکار دارد. «این زمان در دهه 1960 در ایتالیا است [being] صنعتی شده است و همه کت و شلوارهای زیبای خود را می پوشند و سعی می کنند پیشرفت کنند و درآمد کسب کنند و فکر می کنند همه چیز فوق العاده است. و مونیکا ویتی [who stars in the movie] در این نوع دنیای صنعتی و صنعتی کاملاً در حال زیان و ناامیدی است – احساس می‌کنم 60 سال بعد ما همین کار را انجام می‌دهیم.»