اولیویر روستینگ در حوالی ساعت 7 بعد از ظهر گفت: «ما جمعیت بسیار خوبی داشتیم. Rousteing برای ارائه لباس مردانه خود از مشتریان، افراد مشهور و افراد مد دعوت کرد تا به نوار مخملی رجینا بروند. اعضای بازیگران ناگزیر از امیلی در پاریس حضور داشتند- «زیرا چه کسی با او ارتباطی ندارد امیلی در پاریس?» – و همچنین انبوهی از نوآوران از بسیاری از مناطق. کوپه‌های شامپاین کج می‌شدند و شایعات به‌صورت موجی به موجی از افت‌ها می‌آمدند و می‌رفتند. بسیار مهم است که همه آنها با مدل هایی ترکیب شده اند که برخی از 45 ظاهر مجموعه پاییز 23 Balmain را پوشیده بودند.
روستینگ با غوطه ور شدن در نگاه هایی که گاهی نابهنگام به نظر می رسید، اما گاهی اوقات هم کلاسیک های بی نظیری بودند – باز هم موضوع فصل – برانگیختن یک تحریک ظریف سوال برانگیز بود. پاسخ آن؟ همانطور که او بیان کرد: «من فکر می‌کنم تغییری در آنچه دنیای جدید و مردم آن می‌خواهند از مد ببینند وجود دارد: آنها می‌خواهند درباره چیزی بی‌زمان رویاپردازی کنند. گذشته فضای امنی است، اما به زمان حال نیز اطلاع می دهد و به ما در درک آینده کمک می کند.»
مورد علاقه من مامور بود، مدلی که در ظاهر شماره 2 بود، که در سکوهای خود روی انبوهی از جمعیت ایستاده بود. شما نمی‌توانید اینها را به دلیل شلوارهای مخملی با لبه‌های بلند و گشاد با کریستال‌ها ببینید – «زیرا آقای بالمین شیفته خال‌های پولکا بود» – که زیر یک ژاکت تنگ، پیراهن سرآستین برجسته و کراوات «مگا پاپیون» می‌پوشیدند. . Rousteing پس از مجموعه لباس‌های زنانه‌اش از خانه، موضوع امشب را با نگاهی به اولین مجموعه لباس‌های مردانه پیر بالمین که در سال 1966 منتشر شد، گسترش داد. توسط اولین اسکچ های تجاری کارل لاگرفلد، که در اولین کنسرت پولی او ساخته شد – که برای Balmain بود. مونوگرام هزارتوی دهه 1970، یقه های نوک تیز، پانسمان باسک کریستالی (در اینجا برای کت و شلوار استفاده می شود) و به طرز ماهرانه ای چفت شده است جولی خانم سیلوئت همه عناصر متقاطع از نمایشگاه لباس زنانه بود که در اوایل این هفته دیدیم.
هتل رجینا، درست روبروی موزه لوور، جایی است که بسیاری از همکاران مد من در پایان یک روز طولانی نمایش سر خود را استراحت می دهند. نزدیکی آن به A Jean Nicot، به‌علاوه کف‌های پارکت خش‌دار و لوله‌کشی قدیمی بخشی از جذابیت آن هستند – به علاوه معمولاً بسیار آرام است. هرچند امشب نه