از جمله چیزهایی که لباس های آماده الکساندر ووتیه را جذاب می کند این است که او مجموعه های مد لباس خود را برای ساختن آن جمع آوری می کند. او که خود را آگورافوبیک توصیف میکند، ترجیح میدهد در استودیوی خود به این موضوع فکر کند که مثلاً چگونه پولکهای «خارپشتی» را به سمت یک پیشنهاد آماده برای پوشیدن مشتریهایش سوق دهد تا شهر را نقاشی کنند. (طراح با کنایه گفت: مکان نما من حرکت کرده است.)
شبها در Le Palace ممکن است اکنون گرد و غبار ستارهای باشد، اما در بهار خانمهای Vauthier شهر را با شلاقهایی از پولکهای پولک یا جینهای پر زرق و برق و محو شده «مایع» نقاشی میکنند، که برونیابی جدیدی از تکههای گلدوزی شده او برای مد لباس است. رنگهای اصلی – آبی کلاین، سرخابی، زرد – و مشتقات آنها، مانند زمرد یا بنفش، نیز در فهرستی از دهه 80 که در اینجا توسط هانس فیورر فیلمبرداری شده بود، مفتخر شدند. ووتیه گفت: «میخواستم آفتاب، طراوت را احساس کنم و آن را تابستانی سبک کنم.
نه اینکه او دهه 80 را به معنای واقعی کلمه در نظر گرفت. طراح اشاره کرد: «وقتی به آنچه در خیابان اتفاق میافتد نگاه میکنید، این یک ترکیب بزرگ است. “مثل این است که ما در حال ترکیب همه چیزهایی هستیم که از قبل می دانستیم، قبل از اینکه وارد چیز جدیدی شویم.” ووتیه الهه موسیقی این فصل را اینگونه توصیف کرد: «دختری از نسل خود، تقریباً پسرانه، اما زنانگی را با تمام قدرتش تجسم میبخشد: مکانهایی زیبا، قوی و در حال حرکت».
برای رسیدن به آنجا، او ممکن است یکی از ژاکتهای دوخته شده با امضای طراح، یک سنگر کمربند با شانههای خمیده، و یک تی شرت یا یک هودی با شانههای ساختار یافته و کد پستی Vauthier’s Paris را به تن کند. یا میتواند چیزی را از یک کپسول از 10 قطعه نیمهکوتور انتخاب کند، مانند یک لباس آبی برقی با یک دوجین یا بیشتر پولکهای بهاندازه شیب که از روی نیمتنه به ترتیب صعودی میآیند. پیراهن پوشیده شده پایگاه خانگی Vauthier است، و در اینجا طیفی از نقرهای تا مشکی را در بر میگیرد، شاید با یک کمربند گاوچران بسته شده باشد. چاپ های دیجیتال نیز با گل های زرد اسیدی روی دامن مشکی چین دار ظاهر شدند. چند عدد از چرم پوشیده شده با ورق طلا مانند قطعات سرمایه گذاری جامد برای اعصار به نظر می رسید.
از نظر لوازم جانبی، Vauthier دوباره کیف سطلی را بررسی کرد، شکلی که او آن را “فوق العاده لوکس، پیچیده اما کاربردی” می داند. یک کارخانه ایتالیایی با برند بزرگ موافقت کرد که چهار سایز کیفی را تولید کند که شکل آن به شکل لوبیا به گونهای طراحی شده است که منحنی طبیعی بدن را در بر بگیرد (همچنین مینی کراسبادیهای نقرهای و طلایی برای عصر وجود داشت.) این کیفها با ست استراس تزئین شده بودند. زنجیر یا طلسمهای طلایی مانند «چکمه الکس» – سبک کتیبهای که در پایه Vauthier است. وقتی صحبت از کفش شد، شکل چکمه شلواری که طراح پنج سال پیش معرفی کرد، با شکوفایی بیشتر مانند جزئیات روکش ترومپ لوئیل که تا بی نهایت و فراتر از آن کشیده می شود، بازگشت.
دفتر مناسب؟ دقیقاً نه، اما ووتیه فکر میکرد که این مجموعه بیشتر در مورد زندگی کامل بود. او گفت: «چیزها مثل قبل بی خیال نیستند، که باعث ایجاد اضطراب می شود. نقش یک طراح به گونه ای که او آن را می بیند، یا ترجمه آنچه در جهان در حال رخ دادن است یا یادآوری «زیبایی چیزها» به مردم است. تا آنها بخواهند زندگی را در آغوش بگیرند.” Vauthier دقیقاً در اردوگاه دوم است.
او گفت: “من ترجیح می دهم لیوان را نیمه پر ببینم.” “من باید رویا ببینم، تحت تاثیر قرار دهم، خودم را در کار و زیبایی غرق کنم.” به دلیل نداشتن یک توپ کریستالی، میتوانیم لباس نهها را بپوشیم و از آن نهایت استفاده را ببریم.