این نمایش Rodarte بود، پری ها نبودند فقط پری ها آنها پری گوتیک بودند (در آرایش چشم و رژ لب مشکی با الهام از Siouxsie Sioux). لورا و کیت همیشه تمایل زیادی به یافتن زیبایی در تاریکی داشته اند (مجموعه پاییز 2008 آنها تا حدی از فیلم های ترسناک ژاپنی الهام گرفته شده است)، اما تاریکی آنقدر ترسناک نبود که شاید حسی از زمان گذشته بود. (تصاویر، گریم و حتی آهنگ توری آموس که نمایش را به پایان رساند، حداقل برای این منتقد، حس نوستالژیک عمیقی داشت.) اما هر چه که بود، پری های گوتیک، مولوی ها را به مجموعه ای پر از لباس های شب پر زرق و برق هدایت کردند. .
در داخل بانک پس انداز ویلیامزبورگ، یک ضیافت نقره ای برپا شد. لوسترهای نقره‌ای با شمع‌های روشن، سینی‌های نان، سبدهای میوه‌ها و کیک‌های چند طبقه را روشن می‌کردند که همگی با زرق و برق نقره پوشانده شده بودند و روی سفره‌های نقره‌ای قرار می‌گرفتند. این محیط جادویی فقط می تواند یک معنی داشته باشد: نمایش Rodarte.
در استودیو بسیاری از لباس‌ها خیلی سنگین یا خیلی ظریف بودند که نمی‌توانستند آویزان شوند، بنابراین همه آنها به پشت روی میزها می‌خوابیدند، مانند حرزهایی که برای بازگرداندن مرده‌ها در یک جلسه استفاده می‌شدند. مناسب به نظر می رسید. مولوی ها همچنین بافتنی های تار عنکبوت امضا شده خود را که با دست از کلاژی از مواد و بافت ساخته شده بودند، به ارمغان آوردند: آنهایی که در سایه های زرد با تکه های نقره ای احساس شادی می کردند.
اما ضیافت نقره چیز کمی در مورد مجموعه ای که قرار بود دنبال شود فاش کرد. کیت مولوی صبح قبل از نمایش در استودیوی موقتشان در سوهو (هر دو خواهر هنوز کالیفرنیا را خانه می‌خوانند) توضیح داد: «به هر دلیلی، این فصل ما می‌خواهیم کاری با الهام از پری انجام دهیم.» “مامان ما هنرمند است، بنابراین از او پرسیدیم، “می‌توانی چند پری برای ما بکشی؟” او این کار را کرد. (او همچنین قارچ‌ها را برای مجموعه بهار 2022 خود کشید.) تصاویر مداد رنگی او سپس منفجر شدند و روی کتانی‌های هوادار با تزئینات ابریشمی پر یا ژولیده قرار گرفتند. این رویکرد زمانی که به یک الگوی تکراری تبدیل شد، انتزاع‌شده روی یک پس‌زمینه عکاسی مانند لباس بلند با یقه‌ای نامتقارن که دارای طرح پری سبز رنگی بود که بر روی آسمان شب‌آلود و ابری قرار گرفته بود، بسیار موفق بود. نتیجه عجیب و عاشقانه بود.
در جاهای دیگر، لباس‌های ساتن مشکی با تراش توری، حسی از دهه 1930 با جزئیات ویکتوریایی مانند روکش‌های توری V شکل، بدنه‌های آستین گوسفندی مخملی با تزئینات توری سفید و کت‌های توری سفید داشتند. مورد علاقه‌ها، سه لباس پرزرق و برق دار تمام مهره‌دار با آستین‌های مخمل مشکی بزرگ بود. کیت گفت: «این یک قاب به شکلی عجیب به آنها می دهد. مهره‌ها بسیار سبک و اثیری است، بنابراین برای ما مهم بود که راه‌هایی برای لنگر انداختن آن به داستان سرایی پیدا کنیم.