همیشه یک تفسیر اجتماعی در تمرین SUNNEI وجود دارد، و این فصل نمایش آنها، “که در واقع بیشتر یک عمل نمایشی بود”، آنها گفتند، درباره این بود که چگونه سیستم مد می تواند ادراک هویت را تغییر دهد، و حس خود را به چندگانه تغییر دهد. بازنمایی های اغلب توهمی و شکسته. به نظر می رسید مفهوم نسبتاً پر فالوتین و مبهم قابل ارائه در فرم نمایش مد غیرممکن باشد، اما SUNNEI ها سرسختی اعتقادی دارند و از این چالش خسته نشده بودند.
سیمون ریزو با نوعی ناامیدی در صدایش گفت: «ما ماه‌ها بر روی مفهوم خود کار می‌کردیم و انتخاب بازیگران دوقلو به درستی یک کابوس بود. در لوریس مسینا آمده است: «مفاهیم ما به وضوح متفاوت است، اما هنوز…» “چه کاری می توانی انجام بدهی؟ اما اشکالی ندارد. شما فقط به راهپیمایی ادامه دهید.»
طراحان پس از نمایش جذاب و در عین حال نسبتاً گیج‌کننده توضیح دادند: «این استعاره‌ای است از اینکه چگونه مد می‌تواند به‌عنوان یک نیروی دگرگون‌کننده عمل کند، که به همان اندازه جادویی است که کاملاً دیوانه‌کننده است». در مورد این مجموعه، اساساً SUNNEI بود، با تعداد زیادی قطعات سودمند که با وضوح هدف و جنبه ای بازیگوش و آفتابی بریده شده بودند. آنها گفتند: «این نیاز به توضیح زیادی ندارد. ما فقط آن را فصل به فصل مانند یک نرم افزار به روز می کنیم.