در کلکسیون گسترده بهاری پتروف امروز، تعداد زیادی از قطعات به همان اندازه همه کاره وجود داشت که از جین و جیر خوش تراش گرفته تا خیاطی آرام با برخی از لباس های مهمانی ظریف که به اندازه کافی در آن ریخته شده بودند، بودند. اگر برخی از قطعات به سمت وسواس کنونی مد در مورد Y2K متمایل میشدند – مثلاً شلوارهای تکهکاری جیر کمآب – آنگاه برخی دیگر بوی گرانج داشتند. من احساس گرانج را دوست دارم – افرادی که خود به خود لباس می پوشند. پتروف گفت: آنقدر اجباری نبود، آنقدر سبک بود. “این چیزی است که من دوست دارم، وقتی به نظر می رسد که چیزی را از روی زمین برداشته اید. این احساس واقعی تر است.» پتروف گفت وقتی چیزی خیلی پیچیده می شود، نمونه را در قفسه می گذارد. او همچنین ادعا کرد که نتایج فروش فصلهای قبل را کنار گذاشته است: «من نمیخواهم بیش از حد به آن فکر شود، بیش از حد طراحی شود. باید سبک باشد.»
نکات برجسته این مجموعه، که در یک کتاب نگاه در یک فرودگاه قدیمی در خارج از وین، جایی که پتروف در آن مستقر است، نشان داده شد، شامل یک پیراهن سفید با راه راههای قهوهای کاراملی در یک سایز بالا بود (طراحان دوباره احساس قهوهای میکنند، FYI)؛ تاپ تونیک جین توری؛ ماکسی یقه یقه دار مشکی بافتنی شفاف; یک مینی لباس نازک شفاف با یک ژاکت کش باف پشمی سایز بزرگ. و شلوار جیر با حاشیه های وحشی. هیچ یک از این آیتم ها به طور خاص تحت تأثیر روند نبودند. همانطور که پتروف گفت: “من نمی خواهم همه چیز را دوباره اختراع کنم.” اما قطعات خوش ساختی که می توانند ظاهر را بالا ببرند، همیشه جای خود را دارند. همراهان او در اینجا چیزهای زیادی برای دوست داشتن پیدا خواهند کرد.