در آن زمان، سازماندهنده سابق «مارش برای زندگیهای ما» و ACLU به یک ستاره سیاسی یک شبه تبدیل شده بود – نمادی از امید به اینکه بچهها خوب هستند. او الهام بخش انبوهی از سرفصل های بی شرمانه رسانه ملی و یک نمایش روزانه شوخی در مورد اینکه چگونه او اولین نماینده کنگره خواهد بود که به یک لایحه به “میانا” (معادل TikTok “متوسط”) رای می دهد. او همچنین یک تماس تبریک از جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا ارسال کرده بود، که او را در یک سخنرانی پس از میاندورهای از کاخ سفید در روز چهارشنبه بررسی کرد. بایدن در مورد فراست گفت: «من شک ندارم که او شروعی باورنکردنی در حرفه ای طولانی و برجسته دارد.
سه شنبه شب، ماکسول الخاندرو فراست 25 ساله به عنوان اولین عضو ژنرال Z – و اولین آفریقایی-کوبایی – که به مجلس نمایندگان ایالات متحده انتخاب شد، تاریخ ساز شد. روز بعد، نماینده منتخب دموکرات کنگره از اورلاندو قبلاً در پرواز به واشنگتن دی سی، برای جهت گیری گروه پیشرو کنگره بود، «راستش بگویم، فقط از پنجره به بیرون نگاه می کرد، موسیقی غمگین می نواخت و به مادربزرگم فکر می کرد. فراست می گوید ووگ با تلفن.
در هواپیما اما فراست در احساساتش بود. گوش دادن به “چه کسی زندگی می کند، چه کسی می میرد، چه کسی داستان شما را می گوید” از همیلتون– نمایشی که او برای اولین بار اخیراً دید («مرا قضاوت نکن!»)، هنگامی که تور ملی آن در اورلاندو متوقف شد – افکار او معطوف به فرهنگ خانوادگی خود شد. همانطور که فراست در کمپین انتخاباتی خود نوشت، چگونه مادر بیولوژیکی، عمه و مادربزرگش زنایدا آرگیبای – «ییا» به فراست – کوبا فیدل کاسترو را در خلال پروازهای آزادی دهه 1960 و 1970 «فقط با یک چمدان و بدون پول» ترک کردند. سایت اینترنتی. من و فراست هر دو فرزندان مهاجران کوبایی هستیم، که، موافقیم، میتواند باعث شود که تلاش بخشی از DNA شما باشد. او اخلاق ارثی خانواده را اینگونه توصیف میکند: «شما باید آن استعداد را داشته باشید تا به زندگی مورد نظر خود برسید و در جایی باشید که بتوانید در آن موفق شوید، زیرا کارتها کاملاً بر علیه شما انباشته شدهاند.»
فراست به من میگوید: «آرگیبای مستقیماً برای کار در هیالیه، نزدیک میامی، برای یک ساعت یک دلار، فقط برای اینکه مادرم و عمهام زندگی بهتری داشته باشند، رفت». پوست او در اثر زایمان در یک کارخانه لامپ برای همیشه لکه دار شد. در فرهنگ مهاجران لاتین، این مبارزه اغلب به عنوان یک نشان افتخار استفاده می شود، مانند، “وای، خانواده ما بدون هیچ چیز به اینجا آمده اند، و حالا به ما نگاه کنید.” شما کار می کنید ووگ من برای کنگره نامزد می شوم. “اما این نیز فوق العاده غم انگیز است. من به این فکر میکنم که اگر او همان فرصتی را داشت که من داشتم، یا توسط اتحادیه نمایندگی میشد، یا از مراقبتهای بهداشتی به عنوان یک حق انسانی برخوردار بود، یا دستمزد قابل قبولی داشت، کجا بود.» مادر بزرگ. او لیاقت خیلی بهتری را داشت.»